De woede van Wilders: “De stem van het volk wordt genegeerd”

De verkiezingen zijn nog maar nauwelijks voorbij, of Geert Wilders heeft opnieuw het politieke debat naar zich toegetrokken. De PVV-leider reageerde vrijdagmiddag fel op sociale media na de berichten dat D66, VVD en CDA hem niet uitnodigen aan de formatietafel.

Volgens Wilders is het onbegrijpelijk dat hij, ondanks zijn enorme electorale winst, door de andere partijen volledig wordt uitgesloten van de gesprekken over een nieuw kabinet.

“Het is ronduit krankzinnig,” schreef hij op Facebook. “Ik heb meer dan één miljoen stemmen méér gekregen dan Yeşilgöz, en tóch word ik genegeerd. Dat is geen democratie, dat is arrogantie van de macht.”

De PVV-leider noemt de houding van de andere partijen een “verraad aan de kiezer” en beschuldigt de politieke elite ervan “de wil van het volk doelbewust te ondermijnen”.

De meeste stemmen, maar geen stoel aan tafel

Volgens officiële cijfers van de Kiesraad kreeg Wilders de meeste voorkeurstemmen van alle kandidaten. Zijn overwinning was niet alleen electorisch, maar ook symbolisch — een duidelijke boodschap van onvrede onder grote delen van de Nederlandse bevolking.

Toch lijkt die overwinning hem geen invloed op de kabinetsvorming te bezorgen. D66, VVD en CDA hebben afzonderlijk laten weten dat samenwerking met de PVV “geen optie” is.

Voor veel PVV-stemmers voelt dat als een klap in het gezicht. “Onze stem telt blijkbaar niet mee,” zegt een teleurgestelde kiezer in Den Haag. “Waarom stemmen we dan nog?”

Wilders speelt handig in op dat sentiment. Zijn boodschap is helder: niet alleen hij, maar ook miljoenen Nederlanders worden uitgesloten van de macht.

“De Haagse kartelpolitiek leeft nog steeds”

Wilders herhaalt in zijn recente uitlatingen een vertrouwd thema uit zijn politieke loopbaan — het beeld van “de Haagse elite” die de gewone burger buitensluit.

“Het is elke keer hetzelfde,” schreef hij. “Ze praten over democratie, maar handelen als een gesloten club die alleen zichzelf vertrouwt.”

Volgens politicologen is deze strategie niet nieuw, maar uiterst effectief. “Wilders weet van zijn uitsluiting een kracht te maken,” zegt politiek analist Marieke Wieringa. “Elke keer dat andere partijen hem weren, versterkt hij zijn imago als underdog die vecht voor de stem van het volk.”

Stilte bij de andere partijen

Binnen de VVD, D66 en het CDA blijft het opvallend stil na de uitbarsting van Wilders.

Rob Jetten (D66) benadrukte eerder al dat zijn partij niet wil regeren met “een partij die de rechtsstaat en Europese samenwerking in twijfel trekt.”

Dilan Yeşilgöz houdt vast aan haar verkiezingsbelofte om “geen kabinet met de PVV” te vormen, terwijl CDA-leider Henri Bontebal de PVV “onverenigbaar met christendemocratische waarden” noemt.

Die standvastigheid vergroot het isolement van Wilders, maar voedt tegelijkertijd zijn narratief van buitensluiting — iets wat zijn aanhang juist verder mobiliseert.

De kracht van sociale media: directe lijn met het volk

Wilders’ bericht op Facebook ging binnen enkele uren viraal. Tienduizenden Nederlanders deelden zijn woorden, en de reacties stroomden binnen.

“Hij zegt wat wij allemaal denken,” schreef een van zijn volgers. “Ze zijn bang voor hem, omdat hij de waarheid zegt.”

Experts wijzen erop dat Wilders opnieuw bewijst hoe doeltreffend hij sociale media inzet als politiek wapen.

“Hij heeft geen klassieke partijstructuur nodig,” legt communicatiedeskundige Frank de Groot uit. “Zijn berichten zijn kort, emotioneel en direct. Dat spreekt mensen aan die zich niet vertegenwoordigd voelen door de gevestigde politiek.”

Herhaling van een oud patroon

De situatie van nu doet denken aan eerdere formaties waarin de PVV buiten spel werd gezet. Zowel in 2010 als in 2017 wilden de andere partijen niet met Wilders samenwerken, ondanks aanzienlijke verkiezingswinsten.

Toch voelt het ditmaal anders. Zijn persoonlijke mandaat is historisch groot, en zijn frustratie evenredig.

Politicologen waarschuwen dat voortdurende uitsluiting van een grote partij kan leiden tot verdere polarisatie in de samenleving. “Als kiezers het gevoel krijgen dat hun stem structureel wordt genegeerd, ondermijnt dat het vertrouwen in de democratie,” stelt Wieringa.

De rol van verkenner Koolmees en de impasse in Den Haag

Verkenner Wouter Koolmees staat voor een haast onmogelijke taak. Hij moet de kloof tussen de partijen overbruggen en een route vinden naar een stabiele regering.

Maar met Wilders buiten de deur en een groeiende kloof tussen VVD en D66 lijkt die missie uitzichtloos.

Binnen politieke kringen wordt al gefluisterd dat de formatie mogelijk wekenlang vastloopt.

Wilders zelf lijkt daar niet rouwig om. Elke dag van politieke stilstand versterkt zijn boodschap: dat de gevestigde orde niet luistert naar de kiezer.

De kloof tussen burger en bestuur groeit

De commotie rond Wilders’ uitsluiting raakt aan een dieper maatschappelijk probleem.

Steeds meer Nederlanders voelen zich vervreemd van de politiek. Ze hebben het gevoel dat hun zorgen over migratie, veiligheid en koopkracht niet serieus worden genomen.

Wilders weet dat sentiment te vertalen in politieke kracht. Door de nadruk te leggen op “de stem van het volk versus de Haagse elite” positioneert hij zich als de enige echte vertegenwoordiger van de burger.

Wilders buitenspel, maar niet stil

Hoewel de PVV voorlopig niet aan tafel zit bij de formatiegesprekken, blijft Geert Wilders de politieke agenda bepalen.

Zijn woede over de uitsluiting is niet alleen persoonlijk — het is een zorgvuldig geregisseerde strategie die hem populairder maakt bij een groeiende groep ontevreden kiezers.

Of hij ooit een plek aan de onderhandelingstafel krijgt, is hoogst onzeker.

Maar één ding is duidelijk: Wilders heeft opnieuw bewezen dat je in Nederland ook buiten de macht een van de machtigste stemmen kunt zijn.