Ѕᥙᴢап & ᖴrееk brеkеп ѕtіltе па kапkеrdіаɡпοѕе: “Ꮃе dаϲһtеп еϲһt dаt һеt lеᴠеп һіеr ᴢοᥙ ѕtοрреп”
AMSTERDAM — In een aangrijpend televisie-interview hebben Suzan Stortelder (33) en Freek Rikkerink (32) voor het eerst openlijk gesproken over de kankerdiagnose die hun leven volledig op zijn kop zette. Het populaire Nederlandse muziekduo, bekend van hits als “Als het avond is” en “Ken je dat gevoel”, deelde in de talkshow ‘Eva’ (NPO 1) hoe de schokkende boodschap hun toekomst in één klap veranderde.
Wat begon met vage lichamelijke klachten, eindigde in een diagnose die geen enkel koppel ooit wil horen: uitgezaaide longkanker.

“Het begon met steken in mijn zij”
Freek vertelt zichtbaar geëmotioneerd hoe alles begon met kleine signalen die hij aanvankelijk niet ernstig nam.
“Een paar weken lang voelde ik steken in mijn zij. Mijn lichaam sputterde tegen, maar ik dacht dat het iets onschuldigs was. Tot ik merkte dat ik steeds vaker hoestte bij het ademhalen,” zegt hij.
Toen hij enkele harde knobbeltjes in zijn nek voelde, besloot hij toch naar de huisarts te gaan.
“De huisarts luisterde naar mijn longen en zei: ‘Ik hoor vocht, we gaan dit verder onderzoeken.’ Toen begonnen we ons zorgen te maken.”
Suzan vult aan: “We dachten dat het misschien corona was of een longontsteking. We waren niet voorbereid op iets ernstigs.”
“Toen wist ik: dit is foute boel”
De dag van de diagnose staat voor altijd in hun geheugen gegrift.
“Om 13.30 uur hadden we een afspraak in het ziekenhuis,” vertelt Freek. “Maar toen ik wakker werd, zag ik drie gemiste oproepen van het ziekenhuis. Toen wist ik: dit klopt niet.”
Niet veel later kregen ze te horen dat de afspraak werd verzet naar later op de dag “omdat de longarts meer tijd had”.
“Toen hij binnenkwam, voelde ik meteen dat het fout zat,” zegt Freek. “Hij keek me aan en zei: ‘Ik heb heel slecht nieuws. Het is longkanker.’”
De studio viel stil toen Freek de woorden herhaalde die de arts toen uitsprak:
“‘We kunnen niets doen. Alleen levensverlengend behandelen.’”
Suzan houdt het tijdens het gesprek niet droog. “Dat moment was een schok. Je wereld stopt. Alles wat normaal leek, verdwijnt. Je denkt alleen maar: hoe gaan we dit overleven?”

Een leven in één klap veranderd
Suzan vertelt dat ze de beelden van Freeks longen niet kon verdragen te zien.
“Ze lieten foto’s zien van de uitzaaiingen, maar ik kon het niet aan,” zegt ze zacht.
Freek legt uit hoe de kanker zich heeft verspreid:
“Er zit een tumor in beide longen, in mijn lymfeklieren, in mijn nek en in mijn bijnieren. Gelukkig niet in mijn hoofd. Dat geeft een beetje hoop.”
Het stel beschrijft de dagen na de diagnose als “een mist van verdriet en ongeloof”.
“Je denkt aan je toekomst, aan alles wat je samen nog wilde doen,” vertelt Suzan. “We hebben alleen maar gehuild. We konden niet geloven dat dit ons overkwam.”
De kracht van samen verdergaan
Ondanks het zware nieuws weigeren Suzan en Freek de hoop op te geven.
“We proberen nu dag per dag te leven,” zegt Freek. “De dokters kunnen het leven niet genezen, maar wel verlengen. Dus wij kiezen ervoor om die tijd te vullen met wat we het liefste doen: samen zijn, muziek maken, en genieten van kleine dingen.”
Suzan glimlacht voorzichtig: “We weten dat de toekomst onzeker is, maar we hebben elkaar. Dat is alles.”
Ze vertelt dat de steun van fans en familie hen door de moeilijkste momenten heen helpt. “De berichten die we kregen na het nieuws… mensen die zeiden dat onze muziek hen kracht gaf — nu ervaren wij datzelfde. Hun woorden geven ons moed.”
Muziek als levenslijn
De twee artiesten werken voorzichtig weer aan nieuwe muziek, maar zonder druk of planning.
“Muziek is voor ons altijd een vorm van therapie geweest,” zegt Suzan. “We schrijven over wat we voelen. En nu voelen we meer dan ooit.”
Freek knikt: “Soms zing ik, en dan schiet ik vol. Maar dat mag. Het hoort erbij. Alles voelt intenser nu. Elk moment samen telt.”

“We weten niet wat de toekomst brengt”
Aan het einde van het gesprek blikt het koppel vooruit — met realisme, maar ook met warmte.
“We weten niet hoe lang we samen hebben,” zegt Freek. “Maar we weten wel dat we het niet willen verspillen aan angst.”
Suzan vat hun nieuwe levenshouding samen:
“Het leven stopt niet, ook al dacht ik dat eerst wel. Het verandert. Je leert dankbaar zijn voor elke dag.”
Een boodschap van hoop
Wat begon als een tragisch verhaal eindigt in een stille vorm van moed.
Suzan & Freek tonen dat kwetsbaarheid geen zwakte is, maar kracht — dat zelfs in de donkerste momenten nog licht kan schijnen.
“Het is niet makkelijk,” besluit Freek. “Maar zolang we samen zijn, is er nog muziek. En zolang er muziek is, is er leven.”




