De politieke spanning in Brussel loopt opnieuw hoog op. Terwijl premier Bart De Wever probeert een begrotingsakkoord te smeden dat het land financieel weer op koers moet brengen, lijkt zijn regering steeds dieper vast te lopen in een interne machtsstrijd. De besparingsdoelstelling van “minstens 10 miljard euro” die De Wever gisteren aankondigde, stuit op fel verzet van coalitiepartners MR en Vooruit. Volgens ingewijden dreigt het overleg in te storten als er deze maand geen doorbraak komt.

Wat begon als een noodzakelijke budgettaire oefening om het begrotingstekort te verminderen, is intussen uitgegroeid tot een politieke krachtmeting die de toekomst van de regering op het spel zet. Binnen de federale coalitie heerst een sfeer van wantrouwen en vermoeidheid. De onderhandelaars verlieten gisteren al vroeg de vergadertafel — een teken dat de kloof tussen de partijen groter is dan ooit.

MR: “Geen besparingen op de middenklasse”

MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez weigert in te stemmen met het plan van De Wever zolang de maatregelen volgens hem onevenredig zwaar wegen op de middenklasse en zelfstandigen. “Wij staan niet toe dat hardwerkende burgers opnieuw de rekening betalen,” liet Bouchez scherp weten. Zijn partij wil eerst duidelijkheid over structurele hervormingen aan de uitgavenzijde, met name op het vlak van overheidsapparaten en sociale uitgaven.

Achter de schermen klinkt het dat MR zich stoort aan wat men ziet als de “Vlaamse besparingslogica” van De Wever. “Hij wil de begroting dichtfietsen met de botte bijl,” zegt een anonieme MR-bron. “Maar er is meer nodig dan cijfers en spreadsheets. Dit gaat over mensen, over vertrouwen in de politiek.”

Vooruit wil investeren, niet alleen snijden

Aan de andere kant van het spectrum houdt Vooruit vast aan haar sociale prioriteiten. Partijleider Melissa Depraetere benadrukt dat de begroting niet alleen mag draaien om besparingen, maar ook om investeringen in zorg, onderwijs en betaalbare energie. “We kunnen het land niet hervormen door alles kapot te besparen,” zei ze gisteren voor de camera’s.

Vooruit vreest dat te strenge saneringen de koopkracht verder onder druk zetten en de armoede doen toenemen. Binnen de partij groeit de frustratie over wat men ziet als de “onrealistische eisen” van De Wever. “Een regering die haar sociale hart verliest, verliest haar legitimiteit,” klonk het bij een parlementslid.

De Wever onder druk

Premier De Wever probeert intussen de greep op zijn coalitie te behouden. Volgens bronnen dicht bij het kabinet is hij niet van plan om zijn besparingsdoel te verlagen. “Tien miljard is geen symbolisch cijfer,” aldus een medewerker. “Het is het minimum dat nodig is om de begroting houdbaar te maken en vertrouwen te herstellen bij de Europese Commissie.”

Maar zelfs binnen de N-VA klinkt gemor. Sommige leden vrezen dat De Wever te hard van stapel loopt en zo de regering naar de rand van de afgrond duwt. “Hij speelt hoog spel,” zegt een partijgenoot. “Als dit mislukt, kan hij de schuld moeilijk bij de anderen leggen.”

De klok tikt genadeloos door

De tijd dringt. De Europese begrotingsregels worden volgend jaar opnieuw strenger, en België moet vóór het einde van de maand een plan indienen in Brussel. Zonder akkoord riskeren de partijen niet alleen politieke chaos, maar ook een vertrouwensbreuk met Europa en een negatieve reactie van de financiële markten.

De sfeer binnen de Wetstraat is intussen bedrukt. “Iedereen voelt dat het einde nabij kan zijn,” zegt een regeringsmedewerker. “De Wever probeert de druk op te voeren, maar MR en Vooruit laten zich niet meer chanteren. Als er nu geen compromis komt, is het gedaan.”

Een fragiel evenwicht

De huidige coalitie — ooit geprezen als een noodzakelijk evenwicht tussen sociaaldemocratie, liberalisme en Vlaams conservatisme — lijkt haar houdbaarheidsdatum te naderen. De ideologische tegenstellingen, jarenlang met pragmatisme toegedekt, komen nu keihard naar boven.

De inzet is niet alleen de begroting, maar ook de geloofwaardigheid van De Wever als premier. Voor hem is het akkoord meer dan een financieel dossier: het is een test van leiderschap. “Wie wil hervormen, moet weerstand trotseren,” zei hij eerder. Maar als de weerstand te groot wordt, kan de prijs politiek fataal blijken.

De vraag die blijft

Terwijl de onderhandelingstafels leeg zijn en de spanningen stijgen, rest de vraag: kan De Wever nog een uitweg vinden uit de begrotingsimpasse, of is dit het begin van het einde voor zijn regering?

De komende weken zullen beslissend zijn. Eén ding staat vast: zonder een akkoord dat de ideologische kloof overbrugt, dreigt België niet alleen een begroting, maar ook een regering te verliezen.