Na de forse verkiezingsnederlaag van GroenLinks-PvdA probeert Jesse Klaver het imago van zijn partij grondig te veranderen.

Tijdens een bijeenkomst in Utrecht hield hij een opvallende toespraak waarin hij opriep tot een “rebranding” van links Nederland. Volgens Klaver moet zijn partij af van het beeld van een elitaire beweging die vooral in haar eigen bubbel leeft en te weinig contact heeft met gewone mensen.

De verkiezingsuitslag was voor GroenLinks-PvdA een bittere pil. De fusiepartij verloor vijf zetels en zag haar hoop op regeringsdeelname vervliegen.

Voor veel leden kwam dat hard aan, zeker omdat men gehoopt had op een doorbraak onder leiding van Frans Timmermans. Nu die ambitie uiteen is gespat, probeert Klaver als fractievoorzitter nieuw leven te blazen in de partij.

In poppodium De Helling in Utrecht sprak Klaver openlijk over de koers van links. Hij benadrukte dat de partij zich te veel heeft afgesloten van de samenleving. “Links moet uit de eigen bubbel stappen en de wijken in,” zei hij tegen de leden.

Volgens Klaver heeft de maatschappij zich ontwikkeld tot een plek waar iedereen alleen nog met gelijkgestemden praat.

“We leven in een verbubbelde wereld, waarin mensen hun eigen gelijk koesteren. Ook onze achterban ontkomt daar niet aan.”

Klaver gaf toe dat de verkiezingsavond anders was verlopen dan gehoopt. De partij verloor terrein en zag rechtse partijen als D66, VVD, NSC en BBB de toon zetten in de formatiegesprekken. Toch probeert hij het positieve te benadrukken: “1,3 miljoen mensen stemden op ons.

Dat is geen reden om bij de pakken neer te zitten,” zei hij. Zijn boodschap aan de zaal: optimisme en herbronning moeten de basis vormen voor een nieuw begin.

Met Frans Timmermans uit beeld is Jesse Klaver weer de belangrijkste naam binnen de fusiepartij. Officieel blijft hij fractievoorzitter, maar zijn optreden in Utrecht liet weinig twijfel over zijn ambities.

Een nieuwe partijstructuur en een beginselprogramma worden voorbereid, en insiders verwachten dat Klaver volgend jaar de leiding van de definitieve fusiepartij op zich zal nemen.

Zijn boodschap is duidelijk: GroenLinks-PvdA moet zich weer richten op haar sociaaldemocratische wortels. Thema’s als betaalbare woningen, bestaanszekerheid en sociale rechtvaardigheid moeten opnieuw centraal komen te staan.

“Het beeld dat links elitair is, is een hardnekkig stereotype,” zei Klaver. “We moeten laten zien dat we het leven van mensen écht willen verbeteren.”

Niet iedereen in de zaal was overtuigd van Klavers aanpak. Sommige leden vonden dat de partij een radicalere koers moet varen om weer aansluiting te vinden bij jongeren en arbeiders.

“Hoe zorgen we voor dezelfde energie als in New York, waar progressieve politici jonge kiezers massaal wisten te mobiliseren?” vroeg een aanwezige.

Anderen wezen op de groeiende afstand tussen linkse idealen en de realiteit van veel Nederlanders buiten de Randstad.

Terwijl GroenLinks-PvdA praat over klimaat en diversiteit, worstelen veel gezinnen met koopkracht, huren en energieprijzen. Volgens kritische leden zou de partij juist daar het verschil kunnen maken.

Klaver erkende dat links de verbinding met veel kiezers is kwijtgeraakt. “We moeten in begrijpelijke taal uitleggen waar we voor staan,” zei hij.

Daarmee doelde hij niet alleen op politieke communicatie, maar ook op de houding van de partij richting gewone burgers. “We kunnen niet blijven praten in abstracte termen. Politiek gaat over het dagelijks leven van mensen – over hun banen, hun huizen, hun kinderen.”

Zijn oproep klonk als een les voor zijn eigen achterban, die vaak wordt gezien als hoogopgeleid, stedelijk en ideologisch.

Klaver wil juist de stap zetten naar de wijken waar linkse partijen de afgelopen tien jaar terrein hebben verloren.

De fusie van GroenLinks en PvdA wordt door veel kiezers nog steeds met argwaan bekeken. Waar GroenLinks bekendstaat om idealisme en klimaat, is de PvdA traditioneel meer gericht op arbeid en sociale zekerheid. Het samenbrengen van die twee werelden blijkt moeilijker dan gedacht.

Volgens insiders binnen de partij worstelt Klaver met het vinden van de juiste toon. Enerzijds wil hij vasthouden aan progressieve thema’s als duurzaamheid en gelijke kansen.

Anderzijds moet hij de partij toegankelijker maken voor arbeiders en gezinnen die zich niet herkennen in de activistische stijl van GroenLinks.

Na vijftien jaar in de politiek probeert Jesse Klaver zichzelf opnieuw uit te vinden. “Ik ben niet geboren als sociaaldemocraat, maar ik voel me het inmiddels wel in hart en nieren,” zei hij.

Daarmee gaf hij toe dat zijn eigen politieke pad een verandering heeft doorgemaakt. Waar hij ooit de groene idealist was, probeert hij nu de verbindende sociaaldemocraat te zijn.

Zijn woorden klonken als een persoonlijke bekentenis: “Ik zal mijn groene roots nooit vergeten, maar ik heb geleerd dat politiek pas echt betekenis krijgt als je het verschil maakt voor gewone mensen.”

Klavers oproep tot verandering richt zich vooral op de kiezers buiten de grote steden. In plaatsen als Emmen, Roosendaal en Almelo haalde GroenLinks-PvdA nauwelijks stemmen. Juist daar ziet Klaver kansen. “Als we willen dat mensen ons vertrouwen, moeten we laten zien dat we ook hún problemen begrijpen,” zei hij.

Daarbij verwees hij naar thema’s als woningnood, de druk op de zorg en stijgende energiekosten. “Die zorgen zijn niet links of rechts – ze zijn van iedereen.”

Toch erkennen veel analisten dat de partij moeite zal hebben om dat vertrouwen te herstellen.

Hoewel Klaver spreekt over verbinding, worstelt de partij nog altijd met een imago van morele verhevenheid.

Tegenstanders verwijten GroenLinks-PvdA dat ze vooral praten over idealen, maar weinig oog hebben voor de dagelijkse realiteit van werkenden en ouderen. Ook binnen de linkse hoek klinkt kritiek: te veel focus op klimaat, te weinig op portemonnee.

Klaver lijkt zich dat te realiseren. Zijn oproep om “de wijken in te gaan” is bedoeld om te laten zien dat de partij niet langer alleen voor studenten en stedelingen wil zijn, maar voor iedereen. Toch moet blijken of kiezers die draai geloven.

De woorden van Jesse Klaver markeren een belangrijk moment voor GroenLinks-PvdA. De partij probeert een brug te slaan tussen idealen en realiteit, tussen progressief denken en dagelijkse zorgen. Maar of dat lukt, hangt af van meer dan woorden alleen.

Klaver wil het elitaire imago van zich afschudden en weer een partij worden die mensen in buurten, dorpen en fabrieken aanspreekt. De komende maanden zullen uitwijzen of hij die belofte kan waarmaken – of dat links opnieuw blijft hangen in dezelfde bubbel waar hij nu juist uit wil breken.