Hoe de Belgische brandweer een werknemer na bijna vijf uur boven uit een windturbine kon bevrijden: ‘Elke beweging kon fataal zijn’

Een 29-jarige man uit Mol kon vrijdag omstreeks 20 uur bevrijd worden nadat hij klem kwam te zitten in de tandwielen van een windmolen in Genk. Hij was op grote hoogte aan het werk aan de motor van de turbine langs de Henry Fordlaan. “We hebben lang moeten zoeken naar een manier om hem te bevrijden zonder zijn arm te amputeren”, aldus Bart Aerts van Brandweerzone Oost-Limburg, die uitlegt hoe de reddingsactie verliep.
“Een werknemer van Enercon, een bedrijf dat windmolens inspecteert en onderhoudt, is vandaag rond 16 uur vast komen te zitten met zijn arm tussen de tandwielen van een windturbine. Hij was bezig met het onderhoud”, vertelde Mark Moens, woordvoerder van het arbeidsauditoraat. “Hij bevond zich op 100 meter hoogte toen het gebeurde.”
De windmolen werd stilgelegd. Ter plaatse waren een MUG-ambulance, vier brandweerwagens en medewerkers van Enercon aanwezig. Artsen gingen samen met een brancard naar boven om het slachtoffer te helpen. De man werd op een brancard naar beneden gehaald.

“We zijn sinds half vier bezig geweest met een enorme machine”, vertelt Bart Aerts, majoor bij Brandweerzone Oost-Limburg. “Alles daarbinnen weegt honderden kilo’s en de ruimte is zo groot als een grote woonkamer. We hebben heel lang moeten zoeken hoe we de persoon konden bevrijden zonder zijn arm te moeten amputeren. Elke beweging in die kamer kon fataal zijn. De jongeman is zwaargewond overgebracht naar het ZOL. Wat er nu moet gebeuren, moeten de dokters beslissen.”
Een collega van hem kon de hulpdiensten bellen. “Dat is ook een veiligheidsmaatregel: ze werken altijd met twee. We zijn met een team van 24 personen hier aanwezig, waarvan er acht naar boven zijn gegaan. Binnenin is een lift aanwezig voor de eerste 80 meter, maar het laatste stuk moet je klimmen. Voor het slachtoffer was het daardoor onmogelijk om zelf naar beneden te komen.”

“Volgens de procedure wordt iemand altijd via een andere weg naar beneden begeleid. Dat gebeurt via het luikje in de cabine, dat speciaal voorzien is voor dit soort gevallen”, gaat Aerts verder. “Binnenin hangt standaard een toestel met kettingen die hiervoor dienen. Alles is hiervoor voorzien. We zijn ook specifiek voor dit soort gevallen getraind en oefenen regelmatig met de materialen die in dit soort machines hangen.”
Tijdens de reddingsmissie waren er momenten van onweer en bliksem. “We hebben even besproken en geëvalueerd hoe we het zouden aanpakken mocht de bliksem hier toeslaan. In zo’n stalen toren wil je dan niet zitten, maar gelukkig hebben we geen hinder hiervan ondervonden. We hebben ons gespecialiseerd klimteam van de brandweer ingeschakeld. Zij zijn getraind voor dit soort reddingsacties en oefenen hier regelmatig op, aangezien er geen andere manier is om dit werk uit te voeren.”




