De stad Bochum is in shock na een incident dat zich in de nacht van zaterdag op zondag voltrok, waarbij een 12-jarig doof meisje door de politie werd neergeschoten. Het kind, dat afhankelijk is van levensnoodzakelijke medicatie en als kwetsbaar wordt beschouwd, ligt nog steeds in levensgevaar op de afdeling intensieve zorgen. De zaak roept grote vragen op over handelen, communicatie en proportionaliteit binnen de Duitse politie, zeker gezien het feit dat het meisje een dubbele kwetsbaarheid heeft: ze is kind én doof.

Vermissingsmelding leidt tot politieactie

Rond half één ’s nachts werd de politie van Bochum opgeroepen naar een appartementencomplex in het oosten van de stad. Een vermist meisje, dat eerder op de dag weggelopen was uit een groepswoning, zou daar gesignaleerd zijn. De politie werd gewaarschuwd dat de 12-jarige — die zowel de Duitse als Servische nationaliteit heeft — doof is en dringend medicatie nodig heeft. De vermissing was daarom als urgent geclassificeerd.

Volgens het officiële politierapport gingen meerdere agenten ter plaatse om haar op te sporen en in veiligheid te brengen. De zorginstelling waar ze verbleef had aangegeven dat het kind zonder haar medicatie in acuut gevaar kon komen. Ook was bekendgemaakt dat het meisje al eerder stress- en agressie-episodes had gehad wanneer zij zich bedreigd of onbegrepen voelde.

Confrontatie escaleert in seconden

De gebeurtenissen in het appartementencomplex verliepen echter totaal anders dan de betrokken agenten hadden verwacht. Zodra de politie het meisje vond, zou zij zich in een verwarde toestand hebben bevonden. Volgens de reconstructie benaderden de agenten haar voorzichtig, maar reageerde ze niet op hun verbale aanwijzingen — vermoedelijk omdat ze niet kon horen wat hen gezegd werd.

Daarop zou het meisje zich plots hebben omgedraaid en de agenten met twee messen hebben aangevallen. Het gaat om keukenmessen die ze vermoedelijk in een van de gezamenlijke ruimtes had gevonden. De politie spreekt van een “acute dreiging”, maar geeft toe dat het incident extreem snel escaleerde.

Binnen enkele seconden trokken twee agenten hun dienstwapen. Er viel één schot.

Het meisje zakte in elkaar en bloedde hevig. De agenten begonnen onmiddellijk met eerste hulp en belden een spoedarts, die haar in kritieke toestand naar een nabijgelegen ziekenhuis bracht. Een spoedoperatie volgde. Volgens de laatste berichten is haar toestand “zeer ernstig en levensbedreigend”.

Communicatie als centraal probleem

De Duitse autoriteiten bevestigden later dat zowel het meisje als haar moeder doof zijn. De moeder is niet meer haar wettelijke voogd; het meisje woont onder toezicht van de jeugdzorg. Het is niet duidelijk of de agenten vooraf wisten dat het kind niet in staat was te horen wat ze zeiden — een cruciaal element dat mogelijk de escalatie mede verklaart.

Volgens experts in gehandicaptenzorg is communicatieverlies in stressvolle situaties gevaarlijk: “Kinderen die niet kunnen horen en al helemaal niet kunnen communiceren via gebarentaal, raken snel in paniek wanneer ze worden benaderd door vreemden in uniform,” aldus een Duitse kinderpsycholoog. “Ze reageren instinctief, niet rationeel.”

Critici stellen daarom dat de politie voorzichtiger en langzamer had moeten handelen, en mogelijk had moeten wachten op een begeleider uit haar jeugdzorginstelling.

Onderzoek naar politieoptreden gestart

Het gerechtelijk apparaat van Nordrhein-Westfalen heeft een formeel onderzoek geopend. De schutter is, zoals gebruikelijk, voorlopig vrijgesteld van dienst. De zaak wordt als “onvrijwillige doodslag” onderzocht, omdat het slachtoffer nog leeft maar in levensgevaar verkeert.

De politie verdedigt vooralsnog haar optreden en noemt de situatie “levensbedreigend voor de agenten”. De vakbond van politiemedewerkers benadrukt dat messenaanvallen vaak dodelijk kunnen zijn, zelfs wanneer het aanvallende individu jong is.

Maar mensenrechtenorganisaties zijn kritisch. Een woordvoerder van Pro Asyl, die vaak kwesties rond kwetsbare minderjarigen behandelt, verklaarde:

“Dit was een kind. Een doof kind. De vraag is niet alleen of het juridisch mocht, maar vooral of het menselijk gezien had moeten gebeuren. De proportionaliteit moet hier grondig worden onderzocht.”

Reacties uit de gemeenschap

In Bochum heerst grote onrust. Buurtbewoners organiseerden maandag spontaan een stille wake voor het ziekenhuis waar het meisje behandeld wordt. Velen zijn boos, anderen vooral verdrietig. Ook binnen Servische gemeenschappen in Duitsland zijn de reacties heftig; het kind had familiebanden binnen deze gemeenschap.

In de groepswoning waar het meisje verbleef, heerst verslagenheid. Medewerkers verklaarden dat ze “kapot” zijn van het nieuws en dat het meisje “veel meer hulp nodig had dan de wereld haar tot nu toe heeft kunnen geven”.

Een zaak die Duitsland zal blijven bezighouden

Het incident legt schrijnende problemen bloot in de omgang met kwetsbare minderjarigen, communicatiebarrières bij interventies en de training van agenten bij confrontaties met personen met een beperking.

Wat begon als een zoektocht om een ziek, doof kind in veiligheid te brengen, eindigde in een tragedie die mogelijk niet meer omkeerbaar is.

De komende weken zullen cruciaal zijn: zowel voor het onderzoek, als voor het meisje dat vecht voor haar leven — en voor een maatschappij die moet antwoorden op de vraag hoe dit kon gebeuren.