De stad Hongkong is in shock na een van de dodelijkste en meest verwoestende branden in haar recente geschiedenis. Op de avond van 26 november brak een enorme brand uit in een hoog wooncomplex in het district Tai Po, waarbij de vlammen zich in een ongekend tempo door de toren verspreidden. Wat begon als een klein incident aan de buitenzijde van het gebouw, groeide binnen minuten uit tot een ongecontroleerde inferno die de skyline rood kleurde en duizenden bewoners in doodsangst achterliet.

Een vonk die een ramp werd

Volgens de eerste bevindingen ontstond het vuur op een steigerplatform aan de buitenzijde van de toren, waar renovatiewerkzaamheden bezig waren. De combinatie van bamboesteigers, beschermnetten, plastic afdekmateriaal en andere licht ontvlambare bouwmaterialen fungeerde als een brandversneller. Binnen enkele ogenblikken schoten de vlammen verticaal en horizontaal langs de gevel omhoog.

Bewoners beschreven hoe ze het vuur letterlijk zagen “klimmen” langs de buitenwand, alsof de toren van boven naar beneden in brand werd gestoken.

“Het leek alsof de hele gevel explodeerde,” zegt een bewoonster van de 22e verdieping. “Binnen twee minuten zat onze woonkamer vol rook.”

Paniek in de toren

De rookpluimen waren kilometers ver te zien. In het gebouw zelf ontstond totale chaos. Trappenhuizen vulden zich razendsnel met dichte, giftige rook. Liften vielen uit. Honderden bewoners zaten opgesloten in hun appartementen, sommige met natte handdoeken voor deuren en ventilatieopeningen om de rook buiten te houden. Anderen renden in paniek naar balkons en ramen in de hoop frisse lucht te bereiken.

Op amateurbeelden is te zien hoe bewoners schreeuwend om hulp naar buiten hangen, terwijl vlammen langs hun verdiepingen likken. Sommigen probeerden met geïmproviseerde touwen van lakens naar lagere verdiepingen te klimmen, iets wat de brandweer later als “uiterste wanhoopsdaad” omschreef.

Een van de grootste reddingsoperaties ooit

De brandweer schaalde binnen enkele minuten op naar het hoogste alarmniveau. Meer dan 300 brandweerlieden, tientallen voertuigen, hoogwerkers en reddingsteams werden naar de locatie gestuurd. Toch bleek de situatie extreem gevaarlijk: de hitte was intens, de rook ondoordringbaar en stukken van de buitengevel dreigden in te storten.

Commandanten spraken later van “de zwaarste inzet in jaren”.

Toch wisten teams via binnentrappen en gevelplatforms tientallen mensen uit volledig brandende secties van het gebouw te halen. In andere appartementen troffen ze mensen bewusteloos aan. Sommigen konden gereanimeerd worden, anderen niet.

Het trieste dodental

Tegen middernacht werd duidelijk hoe groot de tragedie was. In de eerste zoekronde werden 44 lichamen geborgen. Sommigen waren overleden door rookinhalatie, anderen door verbranding of instortingen.

Daarnaast staan 279 bewoners geregistreerd als vermist of onbevestigd gelokaliseerd. Het werkelijke dodental zou dus nog veel hoger kunnen liggen.

“Dit is een nachtmerrie,” aldus een woordvoerder van de Hongkongse veiligheidsautoriteiten. “Wij vrezen dat meer slachtoffers in het puin of in afgesloten appartementen worden gevonden.”

Oorzakenonderzoek en politieke vragen

De brand heeft grote vragen opgeroepen over bouwveiligheid en regelgeving rond steigerconstructies. Bamboesteigers zijn in Hongkong traditioneel, maar experts waarschuwen al langer dat ze bij brand een fatale versneller kunnen zijn.

Ook wordt onderzocht of het gebouw voldeed aan de brandveiligheidsnormen en of de renovatiebedrijven juiste procedures volgden.

Politici eisen inmiddels een volledig onafhankelijk onderzoek.

Een stad in rouw

De ochtend na de brand lagen bloemen, kaarsen en handgeschreven brieven bij de hekken rond de afgebrande toren. Buurtbewoners blijven achter met shock, verdriet en onzekerheid.

Een man die op zoek is naar zijn schoonzus zegt: “We weten niet of ze levend is. We weten niets. Dat maakt het ondraaglijk.”

Voor Hongkong wordt deze ramp herinnerd als een van de donkerste nachten in haar geschiedenis, een tragedie die diepe littekens zal nalaten — zowel bij de families van de slachtoffers als bij de stad zelf.