Op een kille zaterdagochtend in Leiden deelt Lidewij de Vos (28) flyers uit namens Forum voor Democratie. Op de folders staat haar eigen gezicht prominent afgebeeld, maar veel voorbijgangers lijken geen idee te hebben wie ze is. De reacties variëren van beleefd knikken tot ronduit verwarring. “Lide-WIE?” vraagt een oudere vrouw. De Vos lacht het vriendelijk weg. Ze lijkt niet verrast.

Het is een beeld dat de kern raakt van haar politieke missie: FvD nieuw elan geven. Ze moet de partij van Thierry Baudet een ander gezicht bezorgen – moderner, vrouwelijker, toegankelijker. Maar haar boodschap blijft dezelfde. “Ik vind hetzelfde, ik zeg het alleen anders,” verklaart ze met een glimlach, wanneer journalisten haar confronteren met eerdere controverses van haar partijleider.

Sinds haar benoeming tot lijsttrekker voor de komende verkiezingen is De Vos bezig aan een stille opmars binnen de partij. In interviews positioneert ze zich als de ‘gematigde stem’ van FvD – zonder afstand te nemen van het gedachtegoed. Geen luidruchtige complottheorieën of provocerende quotes zoals haar voorganger, maar een strategisch herformuleerde boodschap die vooral moet aanspreken bij jonge, twijfelende kiezers.

Van politiek ‘poëziealbum’ naar politieke realiteit

De Vos, met een achtergrond in rechten en communicatie, noemt zichzelf ‘anti-woke’, pro-vrijheid en ‘tegen massamigratie’. Maar ze pakt het anders aan dan Baudet. „Ik gebruik geen extreme termen. Ik wil mensen aanspreken op gevoel én verstand. Geen shockpolitiek, maar inhoudelijk debat,” legt ze uit.

Toch laat ze duidelijk weten dat haar visie niet afwijkt van de partijlijn. Op de vraag of ze zich wil distantiëren van de vermeende Poetin-sympathieën van Baudet, reageert ze scherp: “Poetin-vriendje? Hoho, ík ben nu de lijsttrekker hè?” Het lijkt haar manier om duidelijk te maken dat zij de controle heeft – of in elk geval wil wekken dat FvD onder haar anders wordt.

“Het moet niet zachter, het moet slimmer”

Volgens haar entourage binnen de partij is De Vos geselecteerd om een nieuwe doelgroep aan te spreken: mensen die zich zorgen maken over immigratie, onderwijs, vrijheid van meningsuiting – maar zich niet thuis voelen bij de ruige toon van de huidige partijleiding.

„Ze weet hoe je een boodschap moet brengen,” zegt een partijmedewerker. „Lidewij maakt het mogelijk om hetzelfde te zeggen, maar zonder dat het meteen polariseert. Het moet niet zachter, het moet slimmer.”

Opnieuw uitvinden – of herverpakken?

Critici stellen dat het vooral een cosmetische verandering betreft. De kern van het FvD-programma blijft nagenoeg onaangetast. Maar voor De Vos lijkt dat precies het plan. Niet veranderen wat je gelooft, maar veranderen hoe je het verkoopt. “Ik zie het als een imagowijziging, geen ideologische koerswijziging.”

Of die strategie werkt, is nog maar de vraag. Op de markt in Leiden is haar aanwezigheid nog nauwelijks voelbaar. Maar De Vos blijft onverstoord folders uitdelen, handen schudden en glimlachen. „Als mensen op 29 november maar wéten wie ik ben,” zegt ze.

Misschien is dat al meer dan genoeg om het verschil te maken.