Leeuwarden – In de zogeheten Tindermoordzaak heeft de 27-jarige Thomas R. toegegeven dat hij in maart de 21-jarige Amerikaanse studente Mieke Oort om het leven heeft gebracht. Dat bevestigde zijn advocaat in aanloop naar de eerste pro-formazitting die dinsdag plaatsvond in de rechtbank van Leeuwarden. De zaak, die Nederland al maanden bezighoudt, blijft veel emoties oproepen – zowel in de nabije omgeving van Mieke als in de bredere samenleving.

Een brute daad die een studentenstad schokte

Het incident vond plaats in een studentenwoning in het centrum van de stad, waar Mieke, afkomstig uit de Verenigde Staten, een nieuw leven had opgebouwd om haar studie voort te zetten. De jonge vrouw werd omschreven als avontuurlijk, betrokken en geliefd onder haar medestudenten. De avond van haar dood leidde tot grote paniek in het studentenblok en bracht de hulpdiensten massaal op de been.

Uit het onderzoek blijkt dat R. voorafgaand aan de fatale avond obsessief gedrag had ontwikkeld richting zijn ex-vriendin. De twee hadden elkaar leren kennen via Tinder, maar na de korte relatie wilde Mieke niet verder met hem. Die afwijzing leidde volgens onderzoekers tot toenemende jaloezie en agressie bij de verdachte.

Jarenlange obsessie culmineert in geweld

Maanden voor de moord vertoonde R. al verontrustend gedrag. Hij zocht voortdurend contact, stuurde berichten en probeerde op meerdere manieren grip op Mieke te houden. De grens werd definitief overschreden toen hij zonder haar medeweten een tracker op haar fiets installeerde. Daardoor kon hij exact volgen waar Mieke zich bevond en wanneer zij thuiskwam.

Kennissen van het slachtoffer verklaarden dat Mieke wel eens liet doorschemeren dat ze last had van een man die haar niet met rust liet, maar ze sprak er weinig over. Haar vriendinnen zagen signalen, maar nooit genoeg om het gevaar volledig te begrijpen. Haar vader vertelde eerder dat hij zichzelf verwijt dat hij de ernst niet heeft ingezien: iets wat hij “de rest van zijn leven meedraagt”.

Bekentenis brengt geen rust voor nabestaanden

Hoewel R. nu officieel heeft bekend dat hij verantwoordelijk is voor haar dood, brengt dat de familie weinig opluchting. De advocaat van de nabestaanden zegt dat de familie uitsluitend denkt aan een levenslange gevangenisstraf. Volgens hen past geen enkele andere straf bij de wreedheid van de daad en bij het immense verlies dat zij moeten dragen.

De familie van Mieke heeft meerdere keren laten weten dat zij moeite hebben met het Nederlandse strafrechtssysteem. Ze vrezen dat er te weinig recht wordt gedaan aan de ernst van de daad en dat de maximumstraffen in Nederland niet in verhouding staan tot het leed dat hun gezin heeft getroffen.

Rechtszaak in de spotlight

Tijdens de pro-formazitting werd vooral gekeken naar de stand van het onderzoek, de psychologische rapportages en de vraag of aanvullend onderzoek nodig is. De volledige inhoudelijke behandeling zal op een later moment plaatsvinden. Verwacht wordt dat daarin uitgebreid wordt stilgestaan bij de obsessieve gedragingen van R., zijn geestelijke gezondheid en de vraag in hoeverre hij toerekeningsvatbaar is.

Daarnaast wordt onderzocht of er eerdere momenten waren waarop ingrijpen mogelijk was geweest: signalen die gemist werden, waarschuwingen die niet zijn opgevolgd en contactmomenten waarbij het gedrag van R. mogelijk al had moeten leiden tot actie.

Impact op de samenleving en studentenomgeving

De studentenwoning waar het misdrijf plaatsvond, is nog altijd een beladen plek. Huurders spreken van een gevoel van onveiligheid en verdriet. De onderwijsinstelling waar Mieke studeerde heeft extra begeleiding en gesprekken aangeboden aan studenten die met angst of rouw kampen. Ook binnen de internationale studentencommunity leeft het verlies zwaar: voor velen was Mieke een steunpilaar, iemand die anderen hielp zich thuis te voelen in een vreemd land.

Een levensverhaal abrupt afgebroken

Wat overblijft is een familie die worstelt met onvervangbaar verlies, vrienden die zich afvragen of ze signalen eerder hadden moeten zien én een samenleving die geconfronteerd wordt met de vraag hoe stalking en femicide beter kunnen worden voorkomen.

De zaak rond Thomas R. is daarmee niet alleen een juridisch verhaal, maar ook een spiegel voor bredere discussies over veiligheid, bescherming en geestelijke gezondheid. Wanneer de inhoudelijke behandeling begint, zullen opnieuw pijnlijke details naar voren komen – maar de nabestaanden hopen dat uiteindelijk recht wordt gedaan aan de jonge vrouw van wie het leven op brute wijze werd afgebroken.