D66 wil azc-demonstraties in Nederland verbieden: dat is de kop die de temperatuur in Sliedrecht flink doet stijgen, juist midden in de campagne. De vraag is simpel en tegelijk messcherp: mag een partij een protest tegenhouden, zeker als het gaat om iets wat mensen direct raakt in hun eigen wijk?
In Sliedrecht gaat het om een azc aan de Kweldamweg-Zwijndrechtseweg en een groep bewoners die vreedzaam willen laten horen dat hun buurt niet geschikt is.
D66 zegt: dit is politiek theater en mogelijk onveilig. Jij wil weten: wat is feit, wat is framing en waar ligt de grens?
Azc-protest en demonstratierecht
/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2025/10/02174414/data138273478-f7f1f9.jpg)
/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2025/10/02174414/data138273478-f7f1f9.jpg)
De bewoners in Sliedrecht willen een vreedzaam, groot en strak georganiseerd protest. De route is afgestemd, de politie geïnformeerd, geen partijvlaggen, geen campagnespeeches. Het zijn gewoon burgers die hun buurt willen beschermen. Klinkt redelijk, toch?
D66 denkt daar anders over. De lokale afdeling vraagt de burgemeester om het protest te blokkeren, met veiligheid en campagnetijd als argument. Hun zorg is dat het protest anti-immigratiepartijen in de kaart speelt en kan escaleren.
De hamvraag: hoe ver reikt demonstratievrijheid? In Nederland weegt dat recht zwaar. De burgemeester mag ingrijpen bij concrete veiligheidsrisico’s, niet bij politieke ongemakkelijkheid. Daartussen zit precies de frictie in Sliedrecht.
Waarom dit juist nu oplaait
Asielopvang is hét verkiezingsthema. Gemeenten voelen de druk, bewoners voelen zich vaak voorbijgelopen, en ieder nieuw plan kan de lont in het kruitvat steken. Sliedrecht is geen uitzondering, maar wel een casus die veel zegt.
Partijen als D66 willen voorkomen dat de campagne verandert in anti-azc optochten. Bewoners zeggen: wij hebben helemaal geen behoefte aan partijpolitiek; wij willen zeggenschap over onze leefomgeving. Twee werelden, één dorpsplein.
Als de burgemeester hier buigt voor politieke druk, ontstaat er een precedent. Dan wordt campagnetijd ineens een soort stilteperiode voor protest. Dat klinkt fijn voor partijen, maar niet voor burgers met zorgen.
/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2025/10/03150914/web-031025WEE_2017882551_rechtsdemo5.jpg)
Wat speelt er in de wijk?
Woordvoerders zoals René de Munck zijn helder: de locatie grenst aan industrie en drukke wegen, en er zijn zorgen over vervuilde grond. Inwoners vrezen extra verkeer, onrust en druk op voorzieningen. Je kunt dat afdoen als NIMBY, maar het zijn wel concrete, meetbare risico’s.
De organisatie, onder leiding van Ari van Herk en Mirry Romtein, houdt het bewust neutraal. Geen politieke kleur, maar wel duidelijke eisen: betrek inwoners beter, heroverweeg de locatie, kies voor veiligheid en leefbaarheid. Dat is geen revolutie, dat is burgerparticipatie 1.0.
De rol van de burgemeester
De burgemeester zegt: veiligheid eerst, maar vreedzame protesten moeten kunnen. Vooraf afstemmen, spelregels helder, en dan gaan. Dat is hoe Nederland het normaal gesproken doet. Een totaalverbod is daarom zeker geen uitgemaakte zaak.
Waar moet hij op letten? Concrete dreiging, capaciteit van politie, verkeersveiligheid en de vraag of er redelijke alternatieven of aanpassingen zijn. Politieke onhandigheid hoort niet op dat lijstje.

Politieke marketing versus burgerstem
Natuurlijk is er campagnefrictie. Elk zichtbaar protest kan de verkiezingswind kantelen. Maar een democratie die alleen lekker loopt als niemand protesteert, is als een sportschool zonder gewichten. Je wordt er niet sterker van.
Daarom wringt het: een partij die een burgemeester vraagt om de volumeknop van burgers lager te zetten. Vandaag omwille van rust. Morgen omwille van reputatie. Volgende week omwille van timing. Je voelt waar dit heen kan gaan.
Tien harde lessen voor elke betrokkene
1. Ken het demonstratierecht: protesteren mag, tenzij er aantoonbare veiligheidsrisico’s zijn. Geen vaag gevoel, maar concreet bewijs.
2. Scheid campagne en buurtbelang: geen partijvlaggen, geen speeches, geen slogans. Hou het lokaal en feitelijk.
3. Leg alles vast met de politie: route, tijd, EHBO, marshalls, noodnummers. Voorbereiding is je verzekering tegen een verbod.
4. Communiceer als een pro: één woordvoerder, korte statements, feitelijke onderbouwing. Emotie verkoopt, maar feiten overtuigen.
5. Check de locatie-data: verkeerstellingen, geluidsniveaus, bodemrapporten. Als je roept dat iets onveilig is, laat dan zien waarom.
6. Respecteer tegenspraak: een protest is geen knokploeg. Vreedzaam, zakelijk, duidelijk. Dat maakt je zaak sterker, niet zwakker.
7. Vermijd online vuurwerk: geen dreigende posts, geen anonieme vuilspuiterij. Eén screenshot kan je hele demonstratie nekken.
8. Denk aan bereikbaarheid: parkeerplekken, OV, looproutes. Een goed logistiek plan voorkomt chaos en gezeur achteraf.
9. Hou de timing volwassen: overdag, duidelijke eindtijd, geen alcohol. Je bent geen festival, je bent een signaal.
10. Dwing transparantie af: vraag om inspraakmomenten, gespreksverslagen en meetbare criteria. Democratie is ook administratie.
Wat als het protest wordt verboden?
Dan is de reden allesbepalend. Is er concrete dreiging uit betrouwbare informatie? Dan valt er wat voor te zeggen. Is het “te politiek” of “onhandig in campagnetijd”? Dan raakt het de kern van je rechten.
In zo’n geval kun je snel een aanpassing voorstellen: andere route, ander tijdstip, kleiner aantal, extra marshalls. Vaak is een oplossing dichterbij dan je denkt.
De spanning in campagnetijd
Campagnetijd maakt alles luider. Partijen willen framecontrole, bewoners willen zeggenschap. Het is een wedstrijd om beeldvorming. En ja, media smullen.
Voor jou als lezer is dit ook relevant. Vandaag Sliedrecht, morgen jouw gemeente. Als je buren in het nieuws komen, wil je weten hoe je scherp en legaal je punt maakt.
Herkenbare realiteit: leefbaarheid telt
Iedereen snapt het: extra bewoners betekent extra druk op wegen, scholen, zorg en veiligheid. Zeker langs industrieterreinen of drukke assen. Dat mag je benoemen zonder te vervallen in schelden.
De sterkste boodschap is vaak de simpelste: goede opvang vraagt een goede plek. Niet iedere plek is dat.

Wat D66 beter kan doen
D66 wil rust, veiligheid en fatsoen. Fair. Maar vraag dan om strakke voorwaarden, niet om een verbod. Daarmee behoud je je geloofwaardigheid én het vertrouwen van de wijk.
Bied dialoog met harde cijfers, organiseer een openbaar veiligheidsonderzoek en leg de keuzes uit. Regeer met bewijs, niet met buikgevoel.
Wat bewoners beter kunnen doen
Hou het clean en professioneel. Neem deskundigen mee, presenteer cijfers, vertel persoonlijke verhalen zonder te schreeuwen. Kalm is krachtig.
En wees helder over je doel: heroverweeg de locatie, borg veiligheid, betrek inwoners. Geen mist, geen dubbele agenda.
Wat staat er echt op het spel?
Dit gaat niet alleen om één azc. Het gaat om hoe we meningsverschillen regelen als het spannend wordt. Zet je de kraan dicht, of laat je het gecontroleerd stromen?
Een verbod op basis van politieke gevoeligheid is een glibberig pad. Vandaag voelt het handig. Morgen is het norm. Overmorgen is het misbruik.
FAQ
Mag de burgemeester een azc-protest verbieden in campagnetijd?
Ja, maar alleen bij concrete veiligheidsrisico’s of ernstige verstoring van de openbare orde. Campagnetijd of politieke gevoeligheid is op zichzelf geen geldige reden.
Wat bedoelt D66 met partijpolitiek evenement?
D66 vreest dat het protest de campagne van anti-immigratiepartijen voedt. De organisatie zegt juist dat er geen partijvlaggen of speeches zijn en dat het gaat om buurtbelang en veiligheid.
Welke voorwaarden helpen om een demonstratie door te laten gaan?
Een vooraf afgestemde route, goede communicatie met de politie, marshalls, duidelijke eindtijd, geen partijpolitiek en onderbouwing met feiten over verkeer, veiligheid en locatie.
Waarom is de locatie in Sliedrecht zo omstreden?
Bewoners wijzen op mogelijke vervuilde grond, nabijheid van industrie en drukke wegen. Zij vrezen extra verkeer, onrust en risico’s voor bewoners en omwonenden.
Wat zijn slimme stappen als een protest toch wordt verboden?
Vraag meteen naar de specifieke veiligheidsgronden en bied aanpassingen aan, zoals een andere route of tijd. Hou het vreedzaam en professioneel, want een aangepast plan wordt vaker goedgekeurd dan een totaalverbod.




