De politieke storm rond Frans Timmermans lijkt maar niet te gaan liggen. Waar hij enkele weken geleden nog het middelpunt was van de verkiezingsnederlaag van GroenLinks-PvdA, zorgt hij nu opnieuw voor commotie — ditmaal vanwege zijn opvallende afwezigheid bij het officiële afscheid van de Tweede Kamerleden.

Volgens WNL zal de oud-partijleider, die na de teleurstellende verkiezingsuitslag zijn vertrek aankondigde, niet aanwezig zijn bij het traditionele afscheidsmoment in de Kamer. En dat valt bij velen verkeerd: “Zelfs dáár komt hij niet opdagen,” klinkt het op sociale media en binnen politieke kringen.

Een abrupt vertrek na de nederlaag

Timmermans stapte kort na de verkiezingsavond op als partijleider van GroenLinks-PvdA. Zijn partij verloor vijf zetels en wist niet de gehoopte doorbraak te forceren.

De politicus, die uit Brussel was teruggekeerd om de linkse fusiepartij te leiden, gaf toen al aan “met pijn in het hart” zijn vertrek te overwegen.

Op de uitslagenavond in Rotterdam zei hij zichtbaar aangeslagen:

“We zijn er niet in geslaagd voldoende mensen te overtuigen om op ons te stemmen. En daarvoor neem ik de volledige verantwoordelijkheid.”

Na die woorden verliet hij het podium — en sindsdien is het opvallend stil gebleven rond de voormalige Europese zwaargewicht. Geen publieke optredens, geen interviews, geen persmomenten. En nu dus ook geen afscheid in de Tweede Kamer, waar zijn collega’s hun tijd in de politiek afsluiten met een formele ceremonie.

“Een kwestie van fatsoen”

Dat Timmermans verstek laat gaan bij het officiële afscheid stuit op veel kritiek, zelfs binnen zijn eigen politieke omgeving. Verschillende commentatoren noemen het “onbegrijpelijk” dat iemand met zijn staat van dienst niet de moeite neemt om zijn collega’s — en kiezers — nog één keer onder ogen te komen.

“Het is niet verplicht om te komen, maar het hoort bij goed fatsoen,” zegt een Haagse bron tegen WNL. “Veel vertrekkende Kamerleden nemen de tijd om afscheid te nemen, hun medewerkers te bedanken en even stil te staan bij hun werk. Dat Frans dat niet doet, voelt voor velen als een gemiste kans.”

Ook op sociale media wordt er fel gereageerd. Op X (voorheen Twitter) schrijven gebruikers:

“Timmermans had zogenaamd het hart op de juiste plek, maar zodra het moeilijk wordt, verdwijnt hij gewoon.”

“Zelfs bij zijn eigen afscheid schittert hij door afwezigheid. Dat zegt eigenlijk alles.”

Hoewel de reacties fel zijn, zijn er ook mensen die begrip tonen. Sommigen wijzen erop dat de afgelopen weken voor Timmermans emotioneel zwaar moeten zijn geweest. “Misschien is hij gewoon op,” schrijft een sympathisant. “Na zo’n klap is het logisch dat je even afstand neemt.”

De symboliek van afwezigheid

Toch heeft de afwezigheid van Timmermans een symbolische lading die niet onopgemerkt blijft. Voor velen staat het symbool voor wat er misging tijdens zijn leiderschap: een gebrek aan verbinding.

Waar hij tijdens de campagne probeerde zich neer te zetten als de “verbinder” van links Nederland, bleef hij volgens critici vaak op afstand. De fusie van GroenLinks en PvdA werd vooral gedragen door partijstrategen, maar wist de kiezer niet te inspireren. Zijn afwezigheid bij het afscheid lijkt voor sommigen de ultieme bevestiging van dat imago.

Politicoloog André Krouwel zegt daarover:

“Timmermans is een man van grote idealen en internationale ervaring, maar soms miste hij het gevoel voor timing en symboliek. Dit afscheid was hét moment geweest om zich waardig terug te trekken, maar dat moment laat hij nu voorbijgaan.”

Een roerige periode voor GroenLinks-PvdA

De keuze van Timmermans om weg te blijven komt op een gevoelig moment voor zijn partij. GroenLinks-PvdA is nog druk bezig met de interne herstructurering na de nederlaag.

Jesse Klaver heeft inmiddels de leiding van de fractie op zich genomen en pleit voor een koerswijziging: dichter bij de samenleving, minder elitaire toon, en meer focus op betaalbaarheid en bestaanszekerheid.

Het vertrek van Timmermans had de partij kunnen helpen om een frisse start te maken — maar zijn plotselinge stilte zorgt juist voor vragen. Binnen de achterban heerst onrust: wie volgt hem officieel op? En hoe gaat de partij verder zonder de man die het gezicht moest worden van linkse samenwerking?

Teleurstelling bij collega’s

Binnen de Haagse wandelgangen klinkt vooral teleurstelling. Oud-collega’s hadden gehoopt dat Timmermans nog één keer zijn gezicht zou laten zien.

“Het is niet alleen een formele bijeenkomst,” zegt een Kamerlid anoniem. “Het is ook een moment van waardering, van collegialiteit. Veel mensen hebben jarenlang met hem samengewerkt, zowel in Den Haag als in Brussel. Dan verwacht je wel dat hij even komt opdagen.”

Volgens bronnen bij de Kamerorganisatie was Timmermans officieel uitgenodigd, zoals alle vertrekkende leden. Hij liet echter weten niet te zullen verschijnen, zonder verdere toelichting.

Van Europees boegbeeld naar nationale stilte

Frans Timmermans was jarenlang een van de meest invloedrijke Nederlanders in Brussel. Als Eurocommissaris voor Klimaat en later vicevoorzitter van de Europese Commissie had hij een prominente rol in het Green Deal-beleid.

Zijn terugkeer naar Nederland in 2023 werd dan ook onthaald als een groot moment: eindelijk zou links weer een leider hebben met ervaring en internationale allure. Maar de verwachtingen werden niet waargemaakt. De campagne kwam stroef op gang, en de partij wist niet te profiteren van de val van het kabinet.

Na de verkiezingen leek Timmermans volledig van het toneel verdwenen. Zijn afwezigheid bij het Kamerafscheid maakt dat beeld alleen maar sterker.

De publieke perceptie draait verder weg

Wat Timmermans misschien zelf ziet als een persoonlijke keuze om afstand te nemen, wordt door het publiek anders geïnterpreteerd. Zijn afwezigheid wordt breed uitgemeten in de media en op sociale platforms, en dat versterkt het beeld van een politicus die de verbinding met de kiezer is kwijtgeraakt.

Zelf heeft hij tot nu toe niet gereageerd op de ophef. Geen verklaring, geen bericht op sociale media — niets. Voor iemand die ooit bekendstond om zijn eloquentie en mediavaardigheid, is dat opvallend stil.

GroenLinks-PvdA probeert de rust te bewaren

Binnen GroenLinks-PvdA wil men niet te veel nadruk leggen op het incident. Partijwoordvoerders houden het bij een korte reactie: “Frans heeft een enorme bijdrage geleverd aan de partij, zowel in Nederland als in Europa. We wensen hem alle rust en geluk toe in wat hij hierna gaat doen.”

Toch is duidelijk dat de partij liever had gezien dat hij persoonlijk afscheid had genomen. Een kort optreden in de Kamer had symbolisch kunnen laten zien dat GroenLinks-PvdA ondanks de nederlaag waardig blijft.

Conclusie: een gemiste kans voor waardig afscheid

De afwezigheid van Frans Timmermans bij het officiële afscheid van de Tweede Kamerleden is meer dan een formaliteit. Het roept vragen op over leiderschap, verantwoordelijkheid en verbinding.

Voor zijn tegenstanders is het koren op de molen — “zie je wel, hij loopt weg als het moeilijk wordt.” Voor zijn aanhangers is het pijnlijk om te zien hoe een politicus met zo’n lange carrière zijn laatste publieke moment laat schieten.

Wat de reden ook is, het is duidelijk dat de erfenis van Frans Timmermans een ingewikkelde blijft: een man met grote idealen, maar ook iemand die moeite had om zijn eigen achterban te raken. Zijn stille vertrek is het slotstuk van een politieke loopbaan die groots begon, maar eindigt met een lege stoel in de Tweede Kamer.