Een tragedie die te voorspellen was

Wat begon als een gewone woensdagochtend in februari 2022, eindigde in een nachtmerrie die de hele Gentse gemeenschap diep schokte. In de crèche ’t Sloeberhuisje in Mariakerke werd de zes maanden oude Billie zwaargewond aangetroffen. Twee dagen later overleed hij in het Universitair Ziekenhuis Gent aan een ernstig hersentrauma.

Nu, bijna vier jaar na de fatale dag, komt de zaak opnieuw onder de aandacht. Het parket wil de vader van de uitbaatster van de crèche voor het hof van assisen brengen wegens doodslag. Het tragische overlijden van baby Billie werpt opnieuw een schril licht op de structurele problemen in het toezicht op kinderopvangcentra in Vlaanderen.

Alarmerende signalen jarenlang genegeerd

Volgens documenten en getuigenissen waren de misstanden in crèche ’t Sloeberhuisje geen nieuw fenomeen. Ouders, buurtbewoners en zelfs voormalige medewerkers hadden meermaals melding gemaakt van verwaarlozing, slechte hygiëne en een gebrek aan toezicht.

Kinderen zouden urenlang in donkere ruimtes zijn opgesloten, zonder toezicht of enige vorm van comfort. De verhalen over baby’s die zonder eten naar bed werden gestuurd, overvolle ruimtes en een onverzorgd terrein waar zelfs een herdershond vrij rondliep, deden al jaren de ronde.

Toch bleef de crèche open. Controleorganen grepen niet in, ondanks herhaaldelijke klachten en waarschuwingen.

Een ouder vertelde later aan de politie: “Iedereen wist dat er iets niet klopte. Maar niemand deed iets. Tot het te laat was.”

De dag waarop alles misliep

Op 16 februari 2022 voltrok zich het drama. Baby Billie, amper zes maanden oud, werd zwaar gewond aangetroffen in zijn bedje. Hij werd met spoed overgebracht naar het UZ Gent, waar artsen vaststelden dat hij leed aan een ernstig hersentrauma. Twee dagen later overleed hij.

Tijdens het onderzoek kwam naar voren dat de vader van de uitbaatster – door de kinderen vaak “opa Sloeber” genoemd – mogelijk een rol speelde bij het fatale incident. Volgens verklaringen van getuigen was hij regelmatig aanwezig in de opvang, ondanks het feit dat hij geen enkele bevoegdheid had om voor kinderen te zorgen.

De man zou zich soms agressief gedragen hebben tegenover de kleintjes, en er zijn aanwijzingen dat hij zich ook op 16 februari in de crèche bevond. Het parket onderzoekt nu of hij verantwoordelijk is voor de verwondingen die tot Billie’s dood hebben geleid.

Een aanklacht tegen het systeem

De zaak van ’t Sloeberhuisje is niet enkel een tragedie voor de familie van Billie, maar ook een pijnlijke illustratie van de tekortkomingen in het Vlaamse toezicht op kinderopvang. Ondanks meerdere klachten en inspectieverslagen, werd de crèche niet gesloten.

“Het had nooit zo ver mogen komen,” zegt een voormalige medewerker die anoniem wil blijven. “Iedereen die daar werkte, wist dat het niet veilig was. We riepen om hulp, maar niemand luisterde.”

Het parket onderzoekt niet alleen de omstandigheden van de dood van Billie, maar ook de rol van de bevoegde instanties. Waarom bleef de crèche open ondanks herhaalde waarschuwingen? En wie draagt de verantwoordelijkheid voor het falen van het toezicht?

Assisen of niet? De beslissing valt morgen

Morgen beslist de kamer van inbeschuldigingstelling of “opa Sloeber” zal worden doorverwezen naar het hof van assisen. De man ontkent elke betrokkenheid, maar het parket ziet voldoende aanwijzingen om de zwaarste aanklacht – doodslag – te overwegen.

Voor de ouders van baby Billie is het een moment van waarheid. Zij hopen dat er eindelijk gerechtigheid komt voor hun kind, en dat zijn dood niet vergeefs was.

“Billie had moeten kunnen leven,” zegt de moeder in een korte verklaring. “Wat ons kind is aangedaan, mag nooit meer gebeuren.”

Een samenleving die wil leren van haar fouten

De tragedie in Mariakerke heeft geleid tot een bredere discussie over de veiligheid in de kinderopvang. De Vlaamse overheid beloofde na de zaak bijkomende inspecties en strengere regels voor particuliere opvangcentra. Maar volgens velen is er nog een lange weg te gaan.

De dood van baby Billie blijft een wonde in het collectieve geheugen van Gent. Een herinnering aan wat er kan gebeuren wanneer waarschuwingen genegeerd worden – en aan de noodzaak van waakzaamheid, verantwoordelijkheid en menselijkheid in de zorg voor de allerkleinsten.