Achtergrond van de zaak

De 36-jarige Shedaya van la P. staat terecht voor de doodslag op haar 37-jarige partner Robby, die op 16 maart 2024 in haar woning aan de Brautigamstraat in Rotterdam‑Feijenoord om het leven kwam. (rd.nl) Volgens de patholoog-anatoom werd Robby uiteindelijk getroffen door maar liefst 24 steekwonden, onder andere in hals, borst en rug. (rd.nl)

De families van verdachte en slachtoffer worden strikt gescheiden gehouden in de rechtszaal, omdat zij uiteenlopende versies geven over wat er zich die nacht – en in de maanden/ jaren daarvoor – precies heeft afgespeeld. 

De uitleg van de verdachte

Van la P. zegt dat de daad voortkwam uit zelfverdediging: zij stelt dat Robby haar aanviel met een mes toen hij wakker werd, haar uitschold (“kankerhoer”), en haar zou willen steken. In een worsteling greep zij het mes, waarna zij hem meerdere keren stak. Volgens haar was het geweld voortgezet nadat hij gewond op de grond lag. (rd.nl)

Verder vertelt zij dat de relatie – die ongeveer twaalf jaar geleden begon – gekenmerkt werd door wisselingen: liefde en blijdschap, maar ook ruzies en geweld. Soms waren zij uit elkaar geweest; Robby had vier kinderen bij twee andere vrouwen. Kort voor zijn dood waren zij nog samen aan het klussen in een nieuwe woning omdat ze wilden gaan trouwen. (rotterdam.headliner.nl)

De verdachte zegt dat Robby haar eerdere had mishandeld — geslagen, geschopt, bedreigd met een pistool en mes — en dat hij in de laatste maanden “paranoia” zou hebben gekend, verdenkingen van vreemdgaan had en haar psychisch onder druk zette. Zij geeft aan dat zij jarenlang in angst heeft geleefd, maar uit schaamte daar nooit melding van heeft gemaakt. In haar laatste woord vraagt zij de rechter: “Neem mij niet weg van mijn kinderen.”

De visie van het Openbaar Ministerie (OM) en de familie van het slachtoffer

Het OM vindt de stelling van noodweer of psychische overmacht ongeloofwaardig. Volgens justitie is het verhaal van langdurig mishandeld zijn niet aantoonbaar: er zijn geen meldingen gedaan, er is geen blauw-plekken beeldmateriaal, geen getuigen die eerdere mishandeling bevestigen. (drimble.nl)

De familie van Robby verzet zich fel tegen de voorstelling van zaken door de verdachte. Zijn moeder richt zich direct tot Shedaya: “Wees eindelijk eens eerlijk en vertel geen leugens meer over hem. Waarom verneder je de herinnering aan hem?” Zij omschrijft haar zoon als “een warme, sterke, eerlijke en gezellige man.” Zij stelt dat hij geen beheerser of sadist was, zoals door de verdediging wordt geconstrueerd. (rotterdam.headliner.nl)

Daarnaast wijst het OM erop dat bij Robby sprake was van afweerletsel, wat er volgens justitie op kan duiden dat hij geen agressor was maar juist slachtoffer van het steekincident. Ook wordt gesteld dat de verdachte vlak vóór de fatale nacht de voogdij van haar kinderen had geregeld — alsof zij rekening hield met een voorval. (drimble.nl)

De juridische inzet & standpunten

Het OM eist een gevangenisstraf van twaalf jaar voor doodslag. (rd.nl)

De verdediging (advocaat Newoor) betwist de getuigenverklaringen die aangeven dat Shedaya had gedreigd Robby te doden (“als hij nog een keer vreemdgaat, maak ik hem dood”) — hij stelt dat deze verklaringen subjectief zijn en afkomstig zijn van de kant van het slachtoffer. Volgens hem moet men de feiten in een ander licht plaatsen: een vrouw die jarenlang slachtoffer was van intiem partnergeweld, volledig gecontroleerd door haar partner. Hij spreekt over paniek op de avond van 16 maart: zijn cliënte dacht dat haar laatste uur had geslagen en handelde uit overlevingsmodus. De conclusie van zijn kant: zij moet vrijgesproken worden wegens noodweer of psychische overmacht. (rotterdam.headliner.nl)

Context & spanning in de rechtszaal

In de rechtszaal in Dordrecht spelen de emotionele spanningen door: de moeder van Robby spreekt met pijn en boosheid, de verdachte hult zich in het verhaal van slachtofferschap, en de tegenstelling tussen de verhalen is schrijnend. Zijn woordvoerder noemt het “obsessie” van de verdachte: “Mijn zoon was jouw obsessie. Je wilde hem overheersen en controleren.” (rotterdam.headliner.nl)

Voor de rechter ligt nu een zaak waarin de kernvraag is: was er sprake van rechtmatige verdediging of een buitensporige daad? Was Robby de agressor, of was hij een slachtoffer van extreme controle? En kan de verdediging de bewering van langdurig geweld aantonen?

Conclusie en vooruitblik

De zaak van Shedaya van la P. raakt aan meerdere complexe thema’s: partnergeweld, controle in relaties, intoxicatie, de rol van kinderen die in het huis aanwezig waren tijdens het incident, en hoe één nacht alles afmaakt wat jarenlang speelde. Als de rechtbank het OM-verzoek volgt, wacht haar een lange gevangenisstraf; volgt zij de verdediging, dan kan de veroordeling anders uitvallen.

De uitspraak wordt verwacht op 18 november 2025. (rotterdam.headliner.nl)

Voor betrokkenen — de vier kinderen, de familie van Robby, en de verdachte — gaat het om veel meer dan een strafzaak. Het gaat om waarheid, herinnering, schuld en onschuld. En over hoe de toekomst eruit ziet voor de kinderen die in die woning sliepen terwijl de tragedie zich voltrok.