In de nasleep van de talrijke pro-Palestijnse studentenprotesten op Nederlandse universiteiten voelt een nog niet bij name genoemde hoogleraar zich zó onveilig geworden dat hij niet meer durft terug te keren naar de campus. Het conflict draait om het begrip “zio-prof”, waarmee actievoerders (zogenaamd) een “zionistische professor” aanduiden — een term die de gemoederen scherp verdeelt.

Achtergrond

Sinds begin 2025 vinden in Nederland grootschalige protesten plaats op universiteitscampussen, waaronder Universiteit van Amsterdam en Universiteit Utrecht, waarbij studenten en medewerkers blijk geven van onvrede over samenwerkingen met Israëlische instellingen. Wikipedia+2Wikipedia+2

In deze context zou ook de betreffende hoogleraar betrokken zijn geraakt — of beter gezegd: getroffen — door een kamp van demonstranten dat hem als symbool zag van institutionele banden met Israël of van een bepaalde politieke signatuur.

Wat speelde er zich af?

Volgens de melding voelt de hoogleraar zich sindsdien teruggetrokken en vermijdt hij de campus uit angst voor confrontatie, intimidatie of sociale uitsluiting. Hij of zij zou zich teruggetrokken hebben op zijn/haar werkkamer, buiten de zichtbare publieke ruimte.

Door de acties die zich richten op “zionistische professoren” komt de vraag op: wanneer wordt protest geweld of uitsluiting in plaats van debat? En welke rol speelt de universiteit in het beschermen van haar personeel?

Reactie van de universiteit en het veld

Tot op heden is er geen officiële bevestiging gevonden door de universiteit in kwestie over dit specifieke geval. Bij universiteiten waar protesten plaatsvonden, is vaak sprake van onderhandelingen, ontruimingen en veiligheidsmaatregelen. Wikipedia+1

Universiteiten benadrukken doorgaans het belang van demonstratierecht, maar ook van veiligheid en een open academische cultuur — inclusief bescherming van medewerkers tegen intimidatie.

Waarom deze zaak belangrijk is

• Het raakt de kern van de academische vrijheid: kunnen professoren zonder angst voor label of repercussie lesgeven, onderzoek doen of zich uitspreken?

• Het toont de spanning tussen protestbewegingen en institutionele verantwoordelijkheid.

• Het zet de vraag op scherp hoe universiteiten omgaan met thema’s als Israël–Palestina, externe samenwerkingen en interne cultuur

  

  
  Conclusie

  Terwijl de protestbewegingen op Nederlandse universiteitscampussen zich blijven ontwikkelen, is dit individuele geval — een hoogleraar die zich gedwongen voelt de campus te mijden — een grensgeval dat de academische gemeenschap wakker schudt. Het benadrukt de kwetsbaarheid van mensen die in het publieke universitaire domein staan, en stelt de vraag hoe instellingen én samenleving reageren wanneer vrije meningsuiting verandert in sociaal isolement of angst.

  Wanneer er nieuwe officiële informatie beschikbaar komt, zal deze reportage worden aangevuld.

  

  
  

Veelgestelde Vragen (FAQ)

Q1: Wat betekent “zio-prof”?

A: De term lijkt een afkorting te zijn van “Zionistische professor”, vaak gebruikt door actievoerders die kritiek hebben op een professor vanwege vermeende politieke of institutionele banden met Israël of Israëlische instellingen.

Q2: Welke universiteit is betrokken?

A: In de openbare bronnen is nog geen specifieke universiteit genoemd in relatie tot dit exact geval. Er zijn wel meerdere universiteiten met soortgelijke protesten.

Q3: Is er sprake van fysiek geweld?

A: In de algemene protesten op universiteiten is sprake geweest van bezettingen, blokkades en politieinterventies. Wikipedia+1 Voor dit individuele geval is echter geen harde bevestiging gevonden van fysiek geweld tegen de hoogleraar.

Q4: Wat doet de universiteit eraan?

A: Universiteiten maken in dergelijke gevallen melding van hun beleid ten aanzien van veiligheid, dialoog en demonstratierecht. In dit specifieke geval is de actie van de universiteit nog niet publiek gedocumenteerd.

Q5: Wat betekent dit voor de academische sfeer?

A: Het draagt bij aan gevoelens van onzekerheid of onderdrukking onder medewerkers die zich angstig kunnen voelen om zich vrijuit uit te spreken. Het roept op tot reflectie over hoe een universiteit veilige ruimte kan waarborgen voor alle stemmen — inclusief die van controversiële of politiek gevoelige opvattingen.

;   Tiếp tục đọc