Wat begon als een stille, persoonlijke droom is uitgegroeid tot een politieke storm. GroenLinks-PvdA-Kamerlid Esmah Lahlah, nummer twee op de gezamenlijke kandidatenlijst, heeft tijdens de verkiezingscampagne gesolliciteerd naar het burgemeesterschap van Tilburg – de stad waar ze eerder wethouder was. De sollicitatie, bedoeld als een vertrouwelijke procedure, werd echter gelekt naar het Brabants Dagblad en veroorzaakte opschudding binnen haar partij én in het lokale bestuur.

Een lek dat de stilte verbrak

Op donderdagochtend bracht het Brabants Dagblad het nieuws naar buiten: Lahlah zou zich midden in de landelijke campagneperiode hebben gemeld als kandidaat voor de functie van burgemeester van Tilburg. Volgens de krant gebeurde dat ongeveer een maand na de val van het kabinet, toen GroenLinks-PvdA zich voorbereidde op de nieuwe verkiezingen.

De sollicitatiebrief van Lahlah – die strikt vertrouwelijk had moeten blijven – belandde echter bij de redactie. Daarmee werd een interne benoemingsprocedure plots onderwerp van publiek debat.

“Soms kruist een droom je pad. Uit liefde voor Tilburg besloot ik te solliciteren,” verklaarde Lahlah later zelf op X (voorheen Twitter). “Over een vertrouwelijke procedure spreken is niet eenvoudig, maar ik wil helder zijn: ik heb mijn besluit om te solliciteren niet intern besproken, en dat had ik anders moeten doen.”

Met die woorden erkende ze impliciet dat ze de partijlijn had doorkruist. Binnen GroenLinks-PvdA gelden duidelijke afspraken over het melden van dit soort persoonlijke ambities, juist om transparantie te waarborgen in verkiezingstijd.

Geen burgemeester, wel Kamerlid

De sollicitatie heeft uiteindelijk niet tot de benoeming geleid. Lahlah wordt niet de nieuwe burgemeester van Tilburg, zo bevestigde ze zelf in dezelfde verklaring.

“Weet dat ik me voor de volle 100 procent inzet voor een nieuwe periode in de Kamer en voor deze campagne.”

Lijsttrekker Frans Timmermans nam het snel voor haar op. “Ik ben blij dat Esmah zich ook na de verkiezingen blijft inzetten voor onze fractie. We hebben haar nodig. En eerlijk gezegd: ze zou een fantastische burgemeester zijn geweest,” schreef hij op sociale media.

Die steun van de partijtop lijkt de interne schade voorlopig te beperken, al klinkt er binnen de achterban gemor over de timing en de vertrouwelijkheid van haar sollicitatie.

Aangifte van het lek

Wat de situatie extra opmerkelijk maakt, is dat niet zozeer de sollicitatie zelf, maar het lekken van vertrouwelijke informatie nu onderwerp van onderzoek is. De provincie Noord-Brabant en de gemeente Tilburg hebben beide aangegeven aangifte te doen.

“Het lekken uit de benoemingsprocedure is niet alleen strafbaar, maar ook moreel verwerpelijk,” verklaarde Ina Adema, commissaris van de Koning in Noord-Brabant. “Naar aanleiding van de publicaties in het Brabants Dagblad, en in overleg met de hoofdofficier van Justitie, heb ik besloten om samen met de gemeente Tilburg aangifte te doen.”

De gemeente had aanvankelijk gepland om de voordracht van de nieuwe burgemeester pas een dag na de verkiezingen bekend te maken. Nu wordt de bekendmaking versneld – een direct gevolg van de ontstane ophef. Volgens een woordvoerder moet dat “duidelijkheid en rust” brengen na de commotie.

Liefde voor Tilburg – en de schaduw van het moment

Voor wie Lahlah kent, komt haar interesse in het burgemeesterschap niet geheel uit de lucht vallen. Ze was eerder wethouder in Tilburg, waar ze zich bezighield met zorg, werk en bestaanszekerheid. Haar sociale betrokkenheid leverde haar veel lof op, en ze stond bekend als een warme, verbindende bestuurder.

Dat juist zij, een politica die vaak pleit voor openheid en vertrouwen, nu in opspraak raakt door een vertrouwenskwestie, maakt het extra pijnlijk.

Een partijgenoot verwoordde het tegenover de NOS als volgt:

“Het is menselijk dat ze droomde van terugkeren naar haar stad, maar politiek gezien ongelukkig getimed.”

Timing en integriteit

De timing is inderdaad gevoelig. Tijdens een verkiezingscampagne is iedere stap van prominente kandidaten onder het vergrootglas.

Door te solliciteren naar een andere functie wekt Lahlah bij sommigen de indruk dat haar focus elders lag.

Tegelijkertijd benadrukken haar sympathisanten dat persoonlijke ambitie en politieke loyaliteit elkaar niet hoeven uit te sluiten.

“Ze heeft niets verkeerds gedaan door te solliciteren,” stelt een Tilburgse partijgenoot. “Het enige wat je haar kunt verwijten, is dat ze het niet heeft gedeeld. Maar dat maakt haar geen slechte politicus — alleen een mens.”

De bredere les: vertrouwen en transparantie

De affaire rond Lahlah legt een kwetsbaar punt bloot in het Nederlandse politieke systeem: de spanning tussen persoonlijke ambities en partijdiscipline.

Sollicitaties voor burgemeestersfuncties verlopen achter gesloten deuren, juist om onafhankelijkheid te garanderen. Tegelijkertijd verwachten partijen volledige openheid van hun kandidaten. Dat spanningsveld werd in dit geval zichtbaar gemaakt door een lek dat zelf ook onwettig bleek.

Voor Lahlah is de les pijnlijk maar helder. “Ik had dit intern moeten bespreken,” zei ze zelf. Daarmee toont ze verantwoordelijkheid, al kan de politieke schade nog even nadreunen.

De partijtop hoopt de aandacht snel terug te brengen naar de inhoud van de campagne — klimaat, bestaanszekerheid en rechtvaardigheid — in plaats van interne procedures. Maar de kwestie werpt wel een schaduw op een partij die juist transparantie hoog in het vaandel draagt.

Een droom met een prijs

Voor Tilburgers roept het voorval gemengde gevoelens op. Sommigen spreken hun teleurstelling uit dat Lahlah niet burgemeester wordt.

“Ze was hier geliefd,” zegt een bewoner van de wijk Reeshof. “Je voelde dat ze het beste met de stad voorhad.”

Anderen vinden het goed dat de procedure zuiver blijft: “Je kunt niet in een verkiezingscampagne zitten én tegelijk een vertrouwelijke benoeming nastreven. Dat wringt.”

Hoe het ook zij, Lahlah heeft haar droom niet kunnen waarmaken — tenminste niet nu. Wat resteert is een politiek hoofdstuk waarin idealen, loyaliteit en menselijke fouten elkaar kruisten.

En misschien, zoals ze zelf zei, kruiste deze droom haar pad niet op het juiste moment — maar wel met de juiste intentie.