Tragedie op de A59: Poolse vrouw overlijdt bij eerste avond in Nederland — “Waarom ben ik niet meegegaan?”

WAALWIJK – Het was bedoeld als een nieuw begin. Karolina Gregorczyk (29) en haar vriendin Ania Bednarz (30) waren die zaterdag pas een paar uur in Nederland. Ze kwamen uit Polen, op zoek naar werk, stabiliteit en een beetje rust. Hun koffers stonden nog ongeopend in de kleine kamer die ze zouden delen in Waalwijk. Maar diezelfde avond sloeg het noodlot toe.

Rond half tien besloot Karolina nog even sigaretten te halen. „We deden alles samen, altijd,” zegt Ania, haar stem brekend van verdriet. „Alleen die ene keer niet. Ik was moe van de reis, ik zei: ‘Ga jij maar even alleen, ik wacht hier.’” Ze liep met haar mee tot aan de overkant van de straat, gaf haar nog een knuffel. “Ik zei: tot zo. En dat was het laatste wat ik ooit tegen haar heb gezegd.”

Een fatale beslissing

Nog geen uur later hoorde Ania sirenes in de verte. „Ik dacht: er is een ongeluk gebeurd, hopelijk niets ernstigs.” Maar toen Karolina niet terugkwam, werd ze ongerust. Ze probeerde te bellen, kreeg geen gehoor. Even later kreeg ze een bericht van een kennis: er was een vrouw aangereden op de A59, niet ver van waar Karolina naartoe was gegaan.

Ze rende naar buiten, de kou in, zonder jas. „Toen ik aankwam, zag ik de politie en de ambulance. En daar lag ze… Ik wist het meteen. Mijn benen gaven het op.”

De politie bevestigde later dat het slachtoffer de 29-jarige Poolse vrouw was. Ze was ter plekke overleden na een aanrijding met een auto. De bestuurder, een man van 42 uit de regio, bleef ongedeerd maar was hevig geschrokken.

Een nieuw leven dat nooit begon

De twee vrouwen waren zaterdag vanuit het Poolse Gdańsk vertrokken met een bus vol arbeidsmigranten. Ze hadden werk gevonden via een uitzendbureau dat personeel leverde aan distributiecentra in Brabant. „We wilden gewoon opnieuw beginnen,” vertelt Ania zacht. „In Polen was het moeilijk. We hadden weinig geld, veel stress. Hier dachten we een kans te krijgen.”

Volgens buren in de straat, waar de vrouwen tijdelijk zouden wonen, kwamen ze vriendelijk en hoopvol over. „Ze lachten toen ze aankwamen,” vertelt buurman Henk van Dongen. „Ze zwaaiden naar iedereen, vroegen waar de supermarkt was. Dat ze dezelfde avond nog zoiets verschrikkelijks overkomt… het is niet te bevatten.”

De gevaarlijke oversteek

De A59 staat bekend als een drukke snelweg met gevaarlijke oversteekplekken, vooral ’s avonds. De politie onderzoekt nog hoe Karolina precies op de snelweg terechtkwam. Mogelijk raakte ze verdwaald toen ze een kortere route probeerde te nemen naar een nabijgelegen tankstation.

Een politiewoordvoerder zegt: „Het lijkt erop dat ze de snelweg heeft willen oversteken of er te dicht langs liep. De zichtbaarheid was slecht, het regende licht, en automobilisten konden haar waarschijnlijk pas op het laatste moment zien.”

Voor Ania blijft het een nachtmerrie. „Ze kende de omgeving niet. Ze dacht waarschijnlijk dat het maar een paar minuten lopen was. Ze was altijd dapper, nooit bang.”

Een leven vol dromen

Karolina Gregorczyk was een creatieve jonge vrouw. In Polen werkte ze af en toe als visagiste en schilderde ze portretten voor vrienden. „Ze had zoveel talent,” vertelt haar zus Ewelina via de telefoon. „Ze wilde in Nederland geld sparen om haar eigen kleine studio te openen. Ze zei: ‘Nog een jaar hard werken en dan begin ik voor mezelf.’”

Die droom zal nu nooit werkelijkheid worden.

Een leegte die blijft

Ania blijft achter in een vreemd land, zonder haar geliefde. De twee waren al zes jaar samen. Ze leerden elkaar kennen tijdens een concert in Warschau en waren sindsdien onafscheidelijk. „Ze was niet alleen mijn vriendin, ze was mijn familie, mijn alles,” zegt Ania terwijl ze haar handen om een mok koffie klemt. „Elke ochtend zei ze: ‘Kom, we redden het samen.’ En nu ben ik alleen.”

De uitvaart van Karolina zal waarschijnlijk in Polen plaatsvinden. Een crowdfundingactie is opgestart door vrienden in Nederland om de kosten van repatriëring te dekken. Binnen enkele dagen kwam er al meer dan 6.000 euro binnen.

„We zijn ongelooflijk dankbaar voor de steun,” zegt Ania. „Het geeft me troost dat zoveel mensen om haar geven, ook al kenden ze haar niet.”

Oproep voor meer veiligheid

Het tragische ongeval heeft ook vragen opgeroepen over de veiligheid van buitenlandse werknemers die vaak zonder vervoer in onbekende gebieden terechtkomen. De Poolse gemeenschap in Brabant vraagt de gemeente en werkgevers om betere voorlichting en veilige looproutes.

„Dit had voorkomen kunnen worden,” zegt Piotr Nowak van de Poolse vereniging in Tilburg. „Veel mensen moeten ’s avonds naar de winkel lopen omdat ze geen auto hebben. Er zijn geen trottoirs, geen verlichting. Het is wachten op ongelukken — en nu is het zover.”

De gemeente Waalwijk laat weten „diep geraakt” te zijn door het incident en zegt in gesprek te gaan met het uitzendbureau over mogelijke verbeteringen.

Een afscheid vol vragen

Voor Ania blijft de vraag knagen: wat als ze gewoon was meegegaan? „Misschien had ik haar kunnen tegenhouden. Misschien had ik haar hand kunnen vasthouden en was ze nog hier.”

Ze kijkt uit het raam van hun kamer, waar nog twee koffers staan. „Alles ligt er nog. Haar jas, haar borstel, haar tekenblok. Ik kan het niet opruimen. Ze was hier net. En nu is ze weg.”

Een stilte vult de kamer. Alleen de regen tikt tegen het raam — de regen die die noodlottige avond ook viel, toen Karolina Gregorczyk de straat overstak, op weg naar een nieuw leven dat ze nooit zou leven.