De duisternis is vannacht met een oorverdovende knal over Charkiv neergedaald. Niet door een natuurlijke zonsondergang, maar door de brute kracht van Russische bommen. Terwijl de temperaturen beginnen te dalen en de winter zijn ijzige adem over Oekraïne uitblaast, heeft het Kremlin een nieuw, kil hoofdstuk in zijn oorlogsvoering geopend. De stad, een symbool van Oekraïens verzet, wordt nu geconfronteerd met een onzichtbare vijand: de kou, doelbewust ingezet als wapen.

Gisteren veranderde het leven voor 30.000 huishoudens in een oogwenk in een nachtmerrie. In de noordelijke en zuidoostelijke districten van de stad, waaronder Nemyshlianskyi, Slobidskyi en Shevchenkivskyi, werden de lichten abrupt gedoofd door een gerichte aanval. Gezinnen die zich voorbereidden op de avond, kinderen die hun huiswerk maakten, ouderen die warmte zochten; allemaal werden ze meegesleurd in een koude, donkere realiteit. Volgens de regionale gouverneur, Oleh Syniehubov, was er geen twijfel over het doelwit. “Dit was een cynische en berekende aanval op de levensader van onze stad,” verklaarde hij via een grimmig bericht op Telegram.

De aanval was niet alleen gericht op het comfort van de burgers, maar raakte ook de meest kwetsbaren. Een van de bommen trof een ziekenhuis, een plek van genezing en hoop die in een hel van glas en puin veranderde. Patiënten en personeel werden opgeschrikt door de inslag die hoogspanningsleidingen in de buurt vernielde. Vier mensen raakten gewond, niet door de kogels van een soldaat, maar door de gevolgen van een anonieme aanval van kilometers afstand. Het is een laffe strategie, ontworpen om maximale paniek en ontwrichting te veroorzaken.

Dit incident staat niet op zichzelf. Het is een onderdeel van een sinister patroon dat zich over heel Oekraïne ontvouwt. Russische strategen lijken het Oekraïense elektriciteitsnet te hebben aangewezen als hun primaire doelwit nu de winter voor de deur staat. Ze weten dat een land zonder stroom een land is zonder warmte, zonder communicatie en zonder de middelen om de moderne samenleving draaiende te houden. Het is een poging om de wil van het volk te breken door hen letterlijk in de kou te zetten.

De echo’s van deze strategie waren vorige week al te horen in de hoofdstad Kyiv. Daar werden meer dan een miljoen huishoudens en bedrijven in het donker gezet na een massale aanval met drones en raketten. De boodschap is duidelijk en angstaanjagend: niemand is veilig. Rusland probeert niet langer alleen op het slagveld te winnen, maar voert nu een totale oorlog tegen de Oekraïense bevolking zelf, waarbij civiele infrastructuur het front is geworden.

Terwijl de duisternis over Charkiv hangt, brandt er echter nog een licht van verzet. Hulpdiensten werken onvermoeibaar door om de schade te herstellen en de stroomvoorziening te hervatten. Buren helpen elkaar met kaarsen, dekens en een warme maaltijd. Maar de angst blijft. Elke avond als de zon ondergaat, vragen de inwoners van Charkiv zich af of de lichten aan zullen blijven, of dat de terreur uit de lucht hen opnieuw in een ijskoud duister zal storten. De winter is nog maar net begonnen.