Nicolas (27) vocht zich vrij uit kaken van hyena’s: “Ik wist dat ik moest vechten om te overleven”

CAPE VIDAL (Zuid-Afrika) – De stilte van de Afrikaanse nacht werd abrupt verscheurd door ijzingwekkende kreten. In de tent van Nicolas Hohls (27) voltrok zich een nachtmerrie die rechtstreeks uit een horrorfilm leek te komen: twee hyena’s drongen zijn tent binnen en zetten hun tanden in zijn lichaam. Wat volgde was een gevecht op leven en dood, waarin enkel instinct en brute wilskracht het verschil maakten tussen leven en sterven.

Een idyllische plek verandert in een slagveld

Op 30 augustus arriveerde Nicolas samen met zijn vader Colin in Cape Vidal, onderdeel van het uitgestrekte iSimangaliso Wetland Park. Het was een vertrouwde omgeving: sinds zijn zesde bracht hij hier regelmatig vakanties door. Dit keer ging het om een vrijgezellenfeest met vrienden. Overdag werd er ontspannen gevist, ‘s avonds genoten ze van een eenvoudige maaltijd en wat drankjes.

Rond één uur ‘s nachts kroop Nicolas moe in zijn tent. Hij liet de rits op een kier staan om frisse lucht binnen te laten – een kleine onachtzaamheid die fatale gevolgen leek te krijgen. Een halfuur later werd zijn slaap abrupt verstoord.

De aanval

Plots voelde Nicolas hoe iets aan zijn enkel trok. Toen hij zijn ogen opendeed, realiseerde hij zich dat er een hyena zijn tent was binnengedrongen. In een fractie van een seconde stormde ook een tweede hyena naar binnen.

“De ene beet in mijn enkel, de andere klemde mijn hoofd in zijn muil,” vertelt Nicolas later aan People. “Ik had geen tijd om na te denken. Ik wist dat ik moest vechten om te overleven.”

Wat volgde was een gruwelijke worsteling. Terwijl het ene dier zijn enkel vastgreep, voelde Nicolas de kaken van de andere rond zijn schedel sluiten. Het geluid van brekende tentstokken en gescheurd canvas vermengde zich met zijn eigen geschreeuw.

Instinct neemt het over

Met bovenmenselijke kracht wist hij zijn hoofd uit de kaken van de hyena te bevrijden. Toen zijn enkel even werd losgelaten, sloeg hij terug. “Ik ging voor hun zwakke plekken. Ik stak mijn vingers in de ogen van de ene en duwde mijn hand in de keel van de andere.”

Het gevecht duurde nauwelijks een minuut, maar voor Nicolas voelde het als een eeuwigheid. Het pure overlevingsinstinct nam de controle over. Hij schreeuwde zo luid dat de hele kampeerplaats werd opgeschrikt.

Vader komt te hulp

Boven Nicolas’ tent stond de daktent van zijn vader Colin. Zijn kreten maakten hem onmiddellijk wakker. Toen Colin naar beneden klom, trof hij zijn zoon aan in een plas bloed, omringd door chaos.

“Ik zag mijn kind daar liggen, bebloed en half bewusteloos. Ik twijfelde geen seconde,” aldus Colin. Hij trok Nicolas uit de tent en sleurde hem naar de auto. Binnen enkele minuten reden ze met hoge snelheid richting het dichtstbijzijnde ziekenhuis, meer dan een uur verderop.

Zware verwondingen

In het ziekenhuis naaiden artsen ongeveer dertig hechtingen in zijn hoofd, hand en wang. Zijn enkel en dijbeen vertoonden diepe bijtwonden, maar wonder boven wonder waren er geen botten gebroken. Artsen spraken van “een klein mirakel”.

“Het gaat al veel beter,” zegt Nicolas nu, een week later. “De dokters zijn tevreden met mijn vooruitgang en er zijn geen tekenen van infectie.”

Dankbaar om te leven

Ondanks de traumatische ervaring blijft Nicolas opmerkelijk nuchter. “Of de tent nu openstond of niet, die hyena’s zouden toch een weg hebben gevonden,” vertelt hij. “Ik ben gewoon blij dat ik de kracht had om terug te vechten.”

Zijn leven staat voorlopig op pauze. Revalideren zal zeker een maand duren, maar Nicolas toont veerkracht: “Het belangrijkste is: ik leef nog.”

Gevaar van hyena’s

Volgens wildexperts komt een aanval door hyena’s op mensen zelden voor, maar ze zijn berucht om hun kracht en vasthoudendheid. Hyena’s hebben een van de sterkste bijtkrachten in het dierenrijk. In natuurparken als iSimangaliso worden kampeerders gewaarschuwd om voedsel goed op te bergen en tenten volledig af te sluiten.

“Hyena’s zijn opportunistische jagers,” legt een parkwachter uit. “Ze worden vaak aangetrokken door geuren of openingen in tenten. Een kleine fout kan dramatische gevolgen hebben.”

Trauma en veerkracht

Psychologen benadrukken dat Nicolas niet alleen lichamelijk, maar ook mentaal moet herstellen. “Een aanval door wilde dieren kan posttraumatische stress veroorzaken,” zegt een trauma-expert. “Het herbeleven van de aanval, nachtmerries en angst zijn normaal. Het zal tijd vergen om dat te verwerken.”

Toch overheerst bij Nicolas en zijn familie vooral dankbaarheid. “We hadden hem ook kunnen verliezen,” zegt vader Colin met trillende stem. “Maar hij heeft gevochten als een leeuw en dat heeft zijn leven gered.”

Slot

Wat begon als een onschuldige kampeertrip veranderde in een nachtmerrie. Maar voor Nicolas eindigde het met een tweede kans op leven. Zijn verhaal is een huiveringwekkende herinnering aan de kracht van instinct en de dunne grens tussen avontuur en gevaar in de Afrikaanse wildernis.

“Ik ben dankbaar dat ik er nog ben,” besluit Nicolas. “En ik zal nooit meer vergeten hoe broos het leven kan zijn.”