• Laatste wens van terminaal zieke Tom (48) in vervulling dankzij sterrenchef Peppe Giacomazza

GENK – Het zijn de kleine gebaren die het grootste verschil maken. Voor Tom (48) uit Hoogstraten, die vorige week te horen kreeg dat hij terminaal ziek is, stond één wens centraal: nog één keer proeven van Italië. Niet met een reis naar Toscane of de Amalfikust, maar met een warm diner in La Botte, het gerenommeerde Italiaanse restaurant van sterrenchef Peppe Giacomazza in Genk.

Een diagnose die alles verandert

Tot enkele weken geleden leefde Tom, vader van twee dochters en werkzaam in de bouwsector, een vrij normaal leven. Hij voelde zich moe, maar dacht dat het door de drukte kwam. De diagnose van terminale kanker kwam als een donderslag bij heldere hemel.

“We waren compleet verpletterd,” vertelt zijn dochter Yana (27). “Papa kreeg te horen dat er geen behandelingsopties meer zijn. Alles stort in op zo’n moment. Je beseft ineens hoe kostbaar elke dag wordt.”

De laatste wens: Italië proeven

Tom had altijd een bijzondere band met Italië. Jarenlang reisde hij met zijn gezin naar het zuiden, waar ze herinneringen maakten tussen olijfgaarden en trattoria’s. Toen duidelijk werd dat reizen niet meer mogelijk was, formuleerde hij een eenvoudige maar krachtige wens: nog één keer genieten van de smaken en geuren van Italië.

“Hij is veel te zwak om nog te reizen,” legt Yana uit. “Maar een etentje in een Italiaans restaurant hier, met de hele familie, dat betekent de wereld voor hem.”

Enter sterrenchef Peppe

De familie nam contact op met Peppe Giacomazza, de bekende chef van La Botte in Genk. Peppe aarzelde geen moment en besloot Tom en zijn familie een onvergetelijke avond te bezorgen.

“Ik doe dit uit het hart,” zegt Giacomazza. “Eten gaat over liefde en herinneringen. Als ik iemand kan helpen om zijn laatste wens te vervullen, dan is dat het mooiste wat ik als kok kan doen.”

Hij beloofde niet alleen een intiem diner, maar ook een persoonlijke rondleiding door de keuken en een verrassingsmenu met Tom’s favoriete gerechten: verse pasta, truffel en tiramisu.

Een emotioneel samenzijn

Op de avond van het etentje heerste er een bijzondere sfeer in La Botte. De tafels waren gedekt met kaarslicht, het personeel glimlachte warm, en de geur van knoflook en rozemarijn vulde de ruimte.

Toen Tom binnenkwam, zichtbaar vermoeid maar stralend van geluk, brak de emotie los. “We genieten volop van de dagen die hij nog heeft,” zei dochter Yana terwijl ze zijn hand vasthield.

Tom kreeg de kans om even in de keuken te staan, naast Peppe en zijn team. Voor een man die altijd gepassioneerd had gekookt voor zijn gezin, was dit een bijzonder moment. “Het doet me denken aan vroeger, aan vakanties in Italië,” fluisterde hij, terwijl zijn ogen vochtig werden.

De verrassing

Peppe had nog iets extra’s in petto. Hij had een videoboodschap geregeld van een Italiaanse vriend van de familie, die vanuit Sicilië zijn steun en liefde uitsprak. Ook liet de chef een speciaal gerecht serveren dat niet op de kaart staat: een recept van zijn grootmoeder, als symbool voor familie en traditie.

“Papa was sprakeloos,” zegt Yana. “Hij kon nauwelijks woorden vinden, maar we zagen in zijn ogen hoe gelukkig hij was.”

De kracht van kleine gebaren

Het etentje duurde enkele uren, waarin gelachen, gehuild en herinneringen opgehaald werden. Voor Tom’s familie was het een moment van samenhorigheid.

“We weten dat we afscheid moeten nemen,” zei zijn echtgenote zacht. “Maar vanavond voelden we ons even in Italië, en dat zal ons altijd bijblijven.”

Voor de dochters was het een herinnering die ze voor altijd zullen koesteren. “Papa leerde ons altijd dat geluk in kleine dingen zit. Vandaag heeft Peppe dat bewezen.”

Breder signaal

Het verhaal van Tom raakt ook buiten de muren van het restaurant een gevoelige snaar. Het herinnert eraan hoe belangrijk het is om aandacht te hebben voor de laatste wensen van terminaal zieken, en hoe kleine gebaren een enorme impact kunnen hebben.

Volgens een vertegenwoordiger van Kom op tegen Kanker zijn zulke initiatieven van onschatbare waarde: “Ze geven mensen waardigheid, warmte en een gevoel van vervulling in hun laatste dagen. Dat is even belangrijk als medische zorg.”

Peppe’s filosofie

Voor Peppe Giacomazza is dit meer dan een eenmalige actie. “Koken is voor mij altijd meer geweest dan eten bereiden,” zegt hij. “Het gaat om het creëren van momenten die mensen bijblijven. Vandaag was zo’n moment, en ik voel me vereerd dat ik hieraan mocht bijdragen.”

Het gebaar past in zijn bredere visie: dat gastronomie de kracht heeft om mensen samen te brengen, zelfs in de moeilijkste periodes van het leven.

Een erfenis van liefde

Voor Tom was dit etentje misschien wel zijn laatste grote uitstap, maar het liet een blijvende indruk na. “Hij zei na afloop dat hij zich compleet voelde,” aldus Yana. “Hij had geen bucketlist meer. Dit was alles wat hij nog wilde.”

De familie benadrukt dat ze nu vooral focussen op genieten van de tijd die rest. “Elke dag samen is een geschenk,” besluit zijn vrouw. “En dankzij dit diner hebben we een herinnering die ons door de moeilijkste momenten heen zal helpen.”

Slot

Wat begon als een eenvoudige wens — nog één keer proeven van Italië — groeide uit tot een groots gebaar van menselijkheid. Voor Tom en zijn familie betekende het een laatste reis, niet in kilometers maar in herinneringen, geuren en smaken.

En voor iedereen die dit verhaal hoort, blijft één boodschap hangen: geluk zit niet altijd in verre reizen of grootse plannen, maar vaak in de warmte van samen zijn, een bord pasta, en de mensen die bereid zijn om een wens te vervullen.