Fletchers vader (8), slachtoffer van de tragische schietpartij in Minneapolis: “De leegte in onze harten zal nooit worden opgevuld.”
Het tragische schietincident aan de Annunciation Catholic School in Minneapolis heeft de gemeenschap diep geraakt en opgeroepen tot verontwaardiging en actie tegen wapengeweld in de Verenigde Staten. De schietpartij vond plaats terwijl kinderen en leraren zich verzamelden voor de eerste mis van het schooljaar. De dader, 23-jarige Robin Westman, arriveerde volledig in het zwart gekleed en gewapend met een aanvalsgeweer, een jachtgeweer en een pistool. Rond 8.30 uur begon hij te schieten door de glas-in-loodramen van de kerk, waarbij twee kinderen om het leven kwamen en achttien mensen, waaronder vijftien kinderen, gewond raakten.
In de nasleep van de schietpartij heeft burgemeester Jacob Frey van Minneapolis zijn emoties geuit over de tragedie. In een krachtige toespraak wees hij de politieke reacties van “gedachten en gebeden” af. Hij riep op tot een landelijk en federaal verbod op aanvalswapens. “Kom nu niet af met ‘thoughts and prayers’. Deze kinderen waren letterlijk aan het bidden…” zei Frey. Hij bekritiseerde de mogelijkheid dat iemand 30 schoten kan afvuren voordat hij zelfs maar hoeft te herladen, en stelde dat de wapens die gebruikt werden niet hetzelfde zijn als de jachtgeweren die mensen vaak in gedachten hebben, maar wapens die ontworpen zijn om door pantser te breken en mensen te doden.
Het lijkt steeds duidelijker dat de schutter, Robin Westman, niet alleen een haat jegens de samenleving had, maar specifiek geobsedeerd was door het idee om kinderen te doden. Politiechef Brian O’Hara verklaarde dat Westman 116 kogels afvuurde en dat het duidelijk was dat zijn intentie was om kinderen te terroriseren. Volgens de procureur van de staat Minnesota, Joseph Thompson, was Westman geobsedeerd door het idee om kinderen te doden. Hij benadrukte dat de dader geen specifiek motief leek te hebben, behalve een algemene haat voor alles en iedereen. De politie vermoedt dat Westman mogelijk fantasieën had over massaschietpartijen en wilde hij bekendheid verwerven door deze gewelddaden.
Dankbaar zijn de ouders en overlevenden voor de heroïsche acties van leraren en oudere kinderen die zich zonder aarzelen voor de jongere kinderen wierpen en hen beschermden tegen de aanvaller. Zonder hun moedige daden zou het drama ongetwijfeld veel groter zijn geweest. “Zonder deze mensen en hun ongelofelijke daden had dit een tragedie van nog veel grotere omvang kunnen zijn”, aldus Jesse Merkel, de vader van Fletcher.
Hoewel de stad en de families in diepe rouw verkeren, wordt steeds duidelijker dat de tragedie niet alleen een gevolg is van de haat van een individu, maar van de bredere problemen in de samenleving, zoals het alomtegenwoordige wapengeweld en de onophoudelijke crisis rond geestelijke gezondheid. De roep om verandering wordt steeds luider, en het lijkt alsof de gebeurtenis opnieuw een moment van bezinning is voor het land om eindelijk in actie te komen tegen deze voortdurende epidemie van geweld.
Politiechef O’Hara voegde toe dat Westman op het eerste zicht geen specifiek motief had. De aanvaller “leek ons allemaal te haten”, zei hij. “En meer dan wat ook, wilde hij kinderen doden.”
